cunctor - Diatesi attiva

(cunctor, cunctāris, cunctatus sum, cunctāri)

verbo transitivo e intransitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
cunctor
II sing.
cunctāris, cunctāre
III sing.
cunctātur
I plur.
cunctāmur
II plur.
cunctamĭni
III plur.
cunctantur
IMPERFETTO
I sing.
cunctābar
II sing.
cunctabāris, cunctabāre
III sing.
cunctabātur
I plur.
cunctabāmur
II plur.
cunctabamĭni
III plur.
cunctabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
cunctābor
II sing.
cunctabĕris, cunctabĕre
III sing.
cunctabĭtur
I plur.
cunctabĭmur
II plur.
cunctabimĭni
III plur.
cunctabuntur
PERFETTO
I sing.
cunctatus, –a, –um sum
II sing.
cunctatus, –a, –um es
III sing.
cunctatus, –a, –um est
I plur.
cunctati, –ae, –a sumus
II plur.
cunctati, –ae, –a estis
III plur.
cunctati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
cunctatus, –a, –um eram
II sing.
cunctatus, –a, –um eras
III sing.
cunctatus, –a, –um erat
I plur.
cunctati, –ae, –a eramus
II plur.
cunctati, –ae, –a eratis
III plur.
cunctati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
cunctatus, –a, –um ero
II sing.
cunctatus, –a, –um eris
III sing.
cunctatus, –a, –um erit
I plur.
cunctati, –ae, –a erimus
II plur.
cunctati, –ae, –a eritis
III plur.
cunctati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
cuncter
II sing.
cunctēris, cunctēre
III sing.
cunctētur
I plur.
cunctēmur
II plur.
cunctemĭni
III plur.
cunctentur
IMPERFETTO
I sing.
cunctārer
II sing.
cunctarēris, cunctarēre
III sing.
cunctarētur
I plur.
cunctarēmur
II plur.
cunctaremĭni
III plur.
cunctarentur
PERFETTO
I sing.
cunctatus, –a, –um sim
II sing.
cunctatus, –a, –um sis
III sing.
cunctatus, –a, –um sit
I plur.
cunctati, –ae, –a simus
II plur.
cunctati, –ae, –a sitis
III plur.
cunctati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
cunctatus, –a, –um essem
II sing.
cunctatus, –a, –um esses
III sing.
cunctatus, –a, –um esset
I plur.
cunctati, –ae, –a essemus
II plur.
cunctati, –ae, –a essetis
III plur.
cunctati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
cunctāre
II plur.
cunctamĭni
FUTURO
II sing.
cunctātor
III sing.
cunctātor
II plur.
III plur.
cunctantor
INFINITO
PRESENTE
cunctāri
PERFETTO
Singolare:
cunctatus, –a, –um esse
Plurale:
cunctati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
cunctatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
cunctatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
cunctans, –antis
FUTURO
cunctatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
cunctatum
Passivo:
cunctatu
GERUNDIO
Genitivo:
cunctandi
Dativo:
cunctando
Accusativo:
cunctandum
Ablativo:
cunctando
GERUNDIVO
cunctandus, –a, –um






Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:CUNCTOR100}}
---CACHE---