cŭmŭlor - Diatesi passiva

(cŭmŭlo, cŭmŭlas, cumulavi, cumulatum, cŭmŭlāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
cŭmŭlor
II sing.
cŭmŭlāris, cŭmŭlāre
III sing.
cŭmŭlātur
I plur.
cŭmŭlāmur
II plur.
cŭmŭlamĭni
III plur.
cŭmŭlantur
IMPERFETTO
I sing.
cŭmŭlābar
II sing.
cŭmŭlabāris, cŭmŭlabāre
III sing.
cŭmŭlabātur
I plur.
cŭmŭlabāmur
II plur.
cŭmŭlabamĭni
III plur.
cŭmŭlabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
cŭmŭlābor
II sing.
cŭmŭlabĕris, cŭmŭlabĕre
III sing.
cŭmŭlabĭtur
I plur.
cŭmŭlabĭmur
II plur.
cŭmŭlabimĭni
III plur.
cŭmŭlabuntur
PERFETTO
I sing.
cumulatus, –a, –um sum
II sing.
cumulatus, –a, –um es
III sing.
cumulatus, –a, –um est
I plur.
cumulati, –ae, –a sumus
II plur.
cumulati, –ae, –a estis
III plur.
cumulati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
cumulatus, –a, –um eram
II sing.
cumulatus, –a, –um eras
III sing.
cumulatus, –a, –um erat
I plur.
cumulati, –ae, –a eramus
II plur.
cumulati, –ae, –a eratis
III plur.
cumulati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
cumulatus, –a, –um ero
II sing.
cumulatus, –a, –um eris
III sing.
cumulatus, –a, –um erit
I plur.
cumulati, –ae, –a erimus
II plur.
cumulati, –ae, –a eritis
III plur.
cumulati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
cŭmŭler
II sing.
cŭmŭlēris, cŭmŭlēre
III sing.
cŭmŭlētur
I plur.
cŭmŭlēmur
II plur.
cŭmŭlemĭni
III plur.
cŭmŭlentur
IMPERFETTO
I sing.
cŭmŭlārer
II sing.
cŭmŭlarēris, cŭmŭlarēre
III sing.
cŭmŭlarētur
I plur.
cŭmŭlarēmur
II plur.
cŭmŭlaremĭni
III plur.
cŭmŭlarentur
PERFETTO
I sing.
cumulatus, –a, –um sim
II sing.
cumulatus, –a, –um sis
III sing.
cumulatus, –a, –um sit
I plur.
cumulati, –ae, –a simus
II plur.
cumulati, –ae, –a sitis
III plur.
cumulati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
cumulatus, –a, –um essem
II sing.
cumulatus, –a, –um esses
III sing.
cumulatus, –a, –um esset
I plur.
cumulati, –ae, –a essemus
II plur.
cumulati, –ae, –a essetis
III plur.
cumulati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
cŭmŭlāre
II plur.
cŭmŭlamĭni
FUTURO
II sing.
cŭmŭlātor
III sing.
cŭmŭlātor
II plur.
III plur.
cŭmŭlantor
PARTICIPIO
PERFETTO
cumulatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
cŭmŭlāri
PERFETTO
Singolare:
cumulatus, –a, –um esse
Plurale:
cumulati, –ae, –a esse
FUTURO
cumulatum esse
GERUNDIVO
cŭmŭlandus, –a, –um
SUPINO
cumulatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:CUMULOR100}}
---CACHE---