cŭmŭlor - Diatesi passiva
(cŭmŭlo, cŭmŭlas, cumulavi, cumulatum, cŭmŭlāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
cŭmŭlor
II sing.
cŭmŭlāris, cŭmŭlāre
III sing.
cŭmŭlātur
I plur.
cŭmŭlāmur
II plur.
cŭmŭlamĭni
III plur.
cŭmŭlantur
IMPERFETTO
I sing.
cŭmŭlābar
II sing.
cŭmŭlabāris, cŭmŭlabāre
III sing.
cŭmŭlabātur
I plur.
cŭmŭlabāmur
II plur.
cŭmŭlabamĭni
III plur.
cŭmŭlabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
cŭmŭlābor
II sing.
cŭmŭlabĕris, cŭmŭlabĕre
III sing.
cŭmŭlabĭtur
I plur.
cŭmŭlabĭmur
II plur.
cŭmŭlabimĭni
III plur.
cŭmŭlabuntur
PERFETTO
I sing.
cumulatus, –a, –um sum
II sing.
cumulatus, –a, –um es
III sing.
cumulatus, –a, –um est
I plur.
cumulati, –ae, –a sumus
II plur.
cumulati, –ae, –a estis
III plur.
cumulati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
cumulatus, –a, –um eram
II sing.
cumulatus, –a, –um eras
III sing.
cumulatus, –a, –um erat
I plur.
cumulati, –ae, –a eramus
II plur.
cumulati, –ae, –a eratis
III plur.
cumulati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
cumulatus, –a, –um ero
II sing.
cumulatus, –a, –um eris
III sing.
cumulatus, –a, –um erit
I plur.
cumulati, –ae, –a erimus
II plur.
cumulati, –ae, –a eritis
III plur.
cumulati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
cŭmŭler
II sing.
cŭmŭlēris, cŭmŭlēre
III sing.
cŭmŭlētur
I plur.
cŭmŭlēmur
II plur.
cŭmŭlemĭni
III plur.
cŭmŭlentur
IMPERFETTO
I sing.
cŭmŭlārer
II sing.
cŭmŭlarēris, cŭmŭlarēre
III sing.
cŭmŭlarētur
I plur.
cŭmŭlarēmur
II plur.
cŭmŭlaremĭni
III plur.
cŭmŭlarentur
PERFETTO
I sing.
cumulatus, –a, –um sim
II sing.
cumulatus, –a, –um sis
III sing.
cumulatus, –a, –um sit
I plur.
cumulati, –ae, –a simus
II plur.
cumulati, –ae, –a sitis
III plur.
cumulati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
cumulatus, –a, –um essem
II sing.
cumulatus, –a, –um esses
III sing.
cumulatus, –a, –um esset
I plur.
cumulati, –ae, –a essemus
II plur.
cumulati, –ae, –a essetis
III plur.
cumulati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
cŭmŭlāre
II plur.
cŭmŭlamĭni
FUTURO
II sing.
cŭmŭlātor
III sing.
cŭmŭlātor
II plur.
–
III plur.
cŭmŭlantor
PARTICIPIO
PERFETTO
cumulatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
cŭmŭlāri
PERFETTO
Singolare:
cumulatus, –a, –um esse
Plurale:
cumulati, –ae, –a esse
FUTURO
cumulatum esse
GERUNDIVO
cŭmŭlandus, –a, –um
SUPINO
cumulatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
cŭmŭlor v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android