cōpĕror - Diatesi attiva
(cōpĕror, cōpĕrāris, coperatus sum, cōpĕrāri)verbo intransitivo deponente I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
cōpĕror
II sing.
cōpĕrāris, cōpĕrāre
III sing.
cōpĕrātur
I plur.
cōpĕrāmur
II plur.
cōpĕramĭni
III plur.
cōpĕrantur
IMPERFETTO
I sing.
cōpĕrābar
II sing.
cōpĕrabāris, cōpĕrabāre
III sing.
cōpĕrabātur
I plur.
cōpĕrabāmus
II plur.
cōpĕrabamĭni
III plur.
cōpĕrantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
cōpĕrābor
II sing.
cōpĕrabĕris, cōpĕrabĕre
III sing.
cōpĕrabĭtur
I plur.
cōpĕrabĭmur
II plur.
cōpĕrabimĭni
III plur.
cōpĕrabuntur
PERFETTO
I sing.
coperatus, –a, –um sum
II sing.
coperatus, –a, –um es
III sing.
coperatus, –a, –um est
I plur.
coperati, –ae, –a sumus
II plur.
coperati, –ae, –a estis
III plur.
coperati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
coperatus, –a, –um eram
II sing.
coperatus, –a, –um eras
III sing.
coperatus, –a, –um erat
I plur.
coperati, –ae, –a eramus
II plur.
coperati, –ae, –a eratis
III plur.
coperati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
coperatus, –a, –um ero
II sing.
coperatus, –a, –um eris
III sing.
coperatus, –a, –um erit
I plur.
coperati, –ae, –a erimus
II plur.
coperati, –ae, –a eritis
III plur.
coperati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
cōpĕrer
II sing.
cōpĕrēris, cōpĕrēre
III sing.
cōpĕrētur
I plur.
cōpĕrēmur
II plur.
cōpĕremĭni
III plur.
cōpĕrentur
IMPERFETTO
I sing.
cōpĕrārer
II sing.
cōpĕrarēris, cōpĕrarēre
III sing.
cōpĕrarētur
I plur.
cōpĕrāremur
II plur.
cōpĕraremĭni
III plur.
cōpĕrarentur
PERFETTO
I sing.
coperatus, –a, –um sim
II sing.
coperatus, –a, –um sis
III sing.
coperatus, –a, –um sit
I plur.
coperati, –ae, –a simus
II plur.
coperati, –ae, –a sitis
III plur.
coperati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
coperatus, –a, –um essem
II sing.
coperatus, –a, –um esses
III sing.
coperatus, –a, –um esset
I plur.
coperati, –ae, –a essemus
II plur.
coperati, –ae, –a essetis
III plur.
coperati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
cōpĕrāre
II plur.
cōpĕramĭni
FUTURO
II sing.
cōpĕrātor
III sing.
cōpĕrātor
II plur.
–
III plur.
cōpĕrantor
INFINITO
PRESENTE
cōpĕrāri
PERFETTO
Singolare:
coperatus, –a, –um esse
Plurale:
coperati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
coperatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
coperatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
cōpĕrans, –antis
FUTURO
coperatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
coperatum
Passivo:
–
GERUNDIO
Genitivo:
cōpĕrandi
Dativo:
cōpĕrando
Accusativo:
cōpĕrandum
Ablativo:
cōpĕrando
GERUNDIVO
–
cōpĕror v. intr. dep. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android