convŏcor - Diatesi passiva

(convŏco, convŏcas, convocavi, convocatum, convŏcāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
convŏcor
II sing.
convŏcāris, convŏcāre
III sing.
convŏcātur
I plur.
convŏcāmur
II plur.
convŏcamĭni
III plur.
convŏcantur
IMPERFETTO
I sing.
convŏcābar
II sing.
convŏcabāris, convŏcabāre
III sing.
convŏcabātur
I plur.
convŏcabāmur
II plur.
convŏcabamĭni
III plur.
convŏcabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
convŏcābor
II sing.
convŏcabĕris, convŏcabĕre
III sing.
convŏcabĭtur
I plur.
convŏcabĭmur
II plur.
convŏcabimĭni
III plur.
convŏcabuntur
PERFETTO
I sing.
convocatus, –a, –um sum
II sing.
convocatus, –a, –um es
III sing.
convocatus, –a, –um est
I plur.
convocati, –ae, –a sumus
II plur.
convocati, –ae, –a estis
III plur.
convocati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
convocatus, –a, –um eram
II sing.
convocatus, –a, –um eras
III sing.
convocatus, –a, –um erat
I plur.
convocati, –ae, –a eramus
II plur.
convocati, –ae, –a eratis
III plur.
convocati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
convocatus, –a, –um ero
II sing.
convocatus, –a, –um eris
III sing.
convocatus, –a, –um erit
I plur.
convocati, –ae, –a erimus
II plur.
convocati, –ae, –a eritis
III plur.
convocati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
convŏcer
II sing.
convŏcēris, convŏcēre
III sing.
convŏcētur
I plur.
convŏcēmur
II plur.
convŏcemĭni
III plur.
convŏcentur
IMPERFETTO
I sing.
convŏcārer
II sing.
convŏcarēris, convŏcarēre
III sing.
convŏcarētur
I plur.
convŏcarēmur
II plur.
convŏcaremĭni
III plur.
convŏcarentur
PERFETTO
I sing.
convocatus, –a, –um sim
II sing.
convocatus, –a, –um sis
III sing.
convocatus, –a, –um sit
I plur.
convocati, –ae, –a simus
II plur.
convocati, –ae, –a sitis
III plur.
convocati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
convocatus, –a, –um essem
II sing.
convocatus, –a, –um esses
III sing.
convocatus, –a, –um esset
I plur.
convocati, –ae, –a essemus
II plur.
convocati, –ae, –a essetis
III plur.
convocati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
convŏcāre
II plur.
convŏcamĭni
FUTURO
II sing.
convŏcātor
III sing.
convŏcātor
II plur.
III plur.
convŏcantor
PARTICIPIO
PERFETTO
convocatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
convŏcāri
PERFETTO
Singolare:
convocatus, –a, –um esse
Plurale:
convocati, –ae, –a esse
FUTURO
convocatum esse
GERUNDIVO
convŏcandus, –a, –um
SUPINO
convocatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:CONVOCOR100}}