conviscĕror - Diatesi passiva

(conviscĕro, conviscĕras, conviscĕrāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
conviscĕror
II sing.
conviscĕrāris, conviscĕrāre
III sing.
conviscĕrātur
I plur.
conviscĕrāmur
II plur.
conviscĕramĭni
III plur.
conviscĕrantur
IMPERFETTO
I sing.
conviscĕrābar
II sing.
conviscĕrabāris, conviscĕrabāre
III sing.
conviscĕrabātur
I plur.
conviscĕrabāmur
II plur.
conviscĕrabamĭni
III plur.
conviscĕrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
conviscĕrābor
II sing.
conviscĕrabĕris, conviscĕrabĕre
III sing.
conviscĕrabĭtur
I plur.
conviscĕrabĭmur
II plur.
conviscĕrabimĭni
III plur.
conviscĕrabuntur
PERFETTO
I sing.
– sum
II sing.
– es
III sing.
– est
I plur.
– sumus
II plur.
– estis
III plur.
– sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– eram
II sing.
– eras
III sing.
– erat
I plur.
– eramus
II plur.
– eratis
III plur.
– erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
– ero
II sing.
– eris
III sing.
– erit
I plur.
– erimus
II plur.
– eritis
III plur.
– erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
conviscĕrer
II sing.
conviscĕrēris, conviscĕrēre
III sing.
conviscĕrētur
I plur.
conviscĕrēmur
II plur.
conviscĕremĭni
III plur.
conviscĕrentur
IMPERFETTO
I sing.
conviscĕrārer
II sing.
conviscĕrarēris, conviscĕrarēre
III sing.
conviscĕrarētur
I plur.
conviscĕrarēmur
II plur.
conviscĕraremĭni
III plur.
conviscĕrarentur
PERFETTO
I sing.
– sim
II sing.
– sis
III sing.
– sit
I plur.
– simus
II plur.
– sitis
III plur.
– sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– essem
II sing.
– esses
III sing.
– esset
I plur.
– essemus
II plur.
– essetis
III plur.
– essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
conviscĕrāre
II plur.
conviscĕramĭni
FUTURO
II sing.
conviscĕrātor
III sing.
conviscĕrātor
II plur.
III plur.
conviscĕrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
INFINITO
PRESENTE
conviscĕrāri
PERFETTO
Singolare:
Plurale:
FUTURO
GERUNDIVO
conviscĕrandus, –a, –um
SUPINO

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:CONVISCEROR100}}