convĕnĭor - Diatesi passiva

(convĕnĭo, convĕnis, conveni, conventum, convĕnīre)

verbo transitivo e intransitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
convĕnĭor
II sing.
convĕnīris, convĕnīre
III sing.
convĕnītur
I plur.
convĕnīmur
II plur.
convĕnimĭni
III plur.
convĕniuntur
IMPERFETTO
I sing.
convĕniēbar
II sing.
convĕniebāris, convĕniebāre
III sing.
convĕniebātur
I plur.
convĕniebāmur
II plur.
convĕniebamĭni
III plur.
convĕniebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
convĕnĭar
II sing.
convĕniēris, convĕniēre
III sing.
convĕniētur
I plur.
convĕniēmur
II plur.
convĕniemĭni
III plur.
convĕnientur
PERFETTO
I sing.
conventus, –a, –um sum
II sing.
conventus, –a, –um es
III sing.
conventus, –a, –um est
I plur.
conventi, –ae, –a sumus
II plur.
conventi, –ae, –a estis
III plur.
conventi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
conventus, –a, –um eram
II sing.
conventus, –a, –um eras
III sing.
conventus, –a, –um erat
I plur.
conventi, –ae, –a eramus
II plur.
conventi, –ae, –a eratis
III plur.
conventi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
conventus, –a, –um ero
II sing.
conventus, –a, –um eris
III sing.
conventus, –a, –um erit
I plur.
conventi, –ae, –a erimus
II plur.
conventi, –ae, –a eritis
III plur.
conventi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
convĕnĭar
II sing.
convĕniāris, convĕniāre
III sing.
convĕniātur
I plur.
convĕniāmur
II plur.
convĕniamĭni
III plur.
convĕniantur
IMPERFETTO
I sing.
convĕnīrer
II sing.
convĕnirēris, convenirēre
III sing.
convĕnirētur
I plur.
convĕnirēmur
II plur.
convĕnirēmini
III plur.
convĕnirentur
PERFETTO
I sing.
conventus, –a, –um sim
II sing.
conventus, –a, –um sis
III sing.
conventus, –a, –um sit
I plur.
conventi, –ae, –a simus
II plur.
conventi, –ae, –a sitis
III plur.
conventi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
conventus, –a, –um essem
II sing.
conventus, –a, –um esses
III sing.
conventus, –a, –um esset
I plur.
conventi, –ae, –a essemus
II plur.
conventi, –ae, –a essetis
III plur.
conventi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
convĕnīre
II plur.
convĕnimĭni
FUTURO
II sing.
convĕnītor
III sing.
convĕnītor
II plur.
III plur.
convĕniuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
conventus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
convĕnīri
PERFETTO
Singolare:
conventus, –a, –um esse
Plurale:
conventi, –ae, –a esse
FUTURO
conventum esse
GERUNDIVO
convĕniendus, –a, –um
SUPINO
conventu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:CONVENIOR100}}