conturmor - Diatesi passiva

(conturmo, conturmas, conturmāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
conturmor
II sing.
conturmāris, conturmāre
III sing.
conturmātur
I plur.
conturmāmur
II plur.
conturmamĭni
III plur.
conturmantur
IMPERFETTO
I sing.
conturmābar
II sing.
conturmabāris, conturmabāre
III sing.
conturmabātur
I plur.
conturmabāmur
II plur.
conturmabamĭni
III plur.
conturmabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
conturmābor
II sing.
conturmabĕris, conturmabĕre
III sing.
conturmabĭtur
I plur.
conturmabĭmur
II plur.
conturmabimĭni
III plur.
conturmabuntur
PERFETTO
I sing.
– sum
II sing.
– es
III sing.
– est
I plur.
– sumus
II plur.
– estis
III plur.
– sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– eram
II sing.
– eras
III sing.
– erat
I plur.
– eramus
II plur.
– eratis
III plur.
– erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
– ero
II sing.
– eris
III sing.
– erit
I plur.
– erimus
II plur.
– eritis
III plur.
– erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
conturmer
II sing.
conturmēris, conturmēre
III sing.
conturmētur
I plur.
conturmēmur
II plur.
conturmemĭni
III plur.
conturmentur
IMPERFETTO
I sing.
conturmārer
II sing.
conturmarēris, conturmarēre
III sing.
conturmarētur
I plur.
conturmarēmur
II plur.
conturmaremĭni
III plur.
conturmarentur
PERFETTO
I sing.
– sim
II sing.
– sis
III sing.
– sit
I plur.
– simus
II plur.
– sitis
III plur.
– sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– essem
II sing.
– esses
III sing.
– esset
I plur.
– essemus
II plur.
– essetis
III plur.
– essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
conturmāre
II plur.
conturmamĭni
FUTURO
II sing.
conturmātor
III sing.
conturmātor
II plur.
III plur.
conturmantor
PARTICIPIO
PERFETTO
INFINITO
PRESENTE
conturmāri
PERFETTO
Singolare:
Plurale:
FUTURO
GERUNDIVO
conturmandus, –a, –um
SUPINO

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:CONTURMOR100}}