contrāpōnor - Diatesi passiva

(contrāpōno, contrāpōnis, contraposui, contrapositum, contrāpōnĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
contrāpōnor
II sing.
contrāpōnĕris, contrāpōnĕre
III sing.
contrāpōnĭtur
I plur.
contrāpōnĭmur
II plur.
contrāpōnimĭni
III plur.
contrāpōnuntur
IMPERFETTO
I sing.
contrāpōnēbar
II sing.
contrāpōnebāris, contrāpōnebāre
III sing.
contrāpōnebātur
I plur.
contrāpōnebāmur
II plur.
contrāpōnebamĭni
III plur.
contrāpōnebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
contrāpōnar
II sing.
contrāpōnēris, contrāpōnēre
III sing.
contrāpōnētur
I plur.
contrāpōnēmur
II plur.
contrāpōnemĭni
III plur.
contrāpōnentur
PERFETTO
I sing.
contrapositus, –a, –um sum
II sing.
contrapositus, –a, –um es
III sing.
contrapositus, –a, –um est
I plur.
contrapositi, –ae, –a sumus
II plur.
contrapositi, –ae, –a estis
III plur.
contrapositi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
contrapositus, –a, –um eram
II sing.
contrapositus, –a, –um eras
III sing.
contrapositus, –a, –um erat
I plur.
contrapositi, –ae, –a eramus
II plur.
contrapositi, –ae, –a eratis
III plur.
contrapositi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
contrapositus, –a, –um ero
II sing.
contrapositus, –a, –um eris
III sing.
contrapositus, –a, –um erit
I plur.
contrapositi, –ae, –a erimus
II plur.
contrapositi, –ae, –a eritis
III plur.
contrapositi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
contrāpōnar
II sing.
contrāpōnāris, contrāpōnāre
III sing.
contrāpōnātur
I plur.
contrāpōnāmur
II plur.
contrāpōnamĭni
III plur.
contrāpōnantur
IMPERFETTO
I sing.
contrāpōnĕrer
II sing.
contrāpōnerēris, contrāpōnerēre
III sing.
contrāpōnerētur
I plur.
contrāpōnerēmur
II plur.
contrāpōneremĭni
III plur.
contrāpōnerentur
PERFETTO
I sing.
contrapositus, –a, –um sim
II sing.
contrapositus, –a, –um sis
III sing.
contrapositus, –a, –um sit
I plur.
contrapositi, –ae, –a simus
II plur.
contrapositi, –ae, –a sitis
III plur.
contrapositi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
contrapositus, –a, –um essem
II sing.
contrapositus, –a, –um esses
III sing.
contrapositus, –a, –um esset
I plur.
contrapositi, –ae, –a essemus
II plur.
contrapositi, –ae, –a essetis
III plur.
contrapositi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
contrāpōnĕre
II plur.
contrāpōnimĭni
FUTURO
II sing.
contrāpōnĭtor
III sing.
contrāpōnĭtor
II plur.
III plur.
contrāpōnuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
contrapositus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
contrāpōni
PERFETTO
Singolare:
contrapositus, –a, –um esse
Plurale:
contrapositi, –ae, –a esse
FUTURO
contrapositum esse
GERUNDIVO
contrāpōnendus, –a, –um
SUPINO
contrapositu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:CONTRAPONOR100}}