contexor - Diatesi passiva
(contexo, contexis, contexui, contextum, contexĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
contexor
II sing.
contexĕris, contexĕre
III sing.
contexĭtur
I plur.
contexĭmur
II plur.
conteximĭni
III plur.
contexuntur
IMPERFETTO
I sing.
contexēbar
II sing.
contexebāris, contexebāre
III sing.
contexebātur
I plur.
contexebāmur
II plur.
contexebamĭni
III plur.
contexebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
contexar
II sing.
contexēris, contexēre
III sing.
contexētur
I plur.
contexēmur
II plur.
contexemĭni
III plur.
contexentur
PERFETTO
I sing.
contextus, –a, –um sum
II sing.
contextus, –a, –um es
III sing.
contextus, –a, –um est
I plur.
contexti, –ae, –a sumus
II plur.
contexti, –ae, –a estis
III plur.
contexti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
contextus, –a, –um eram
II sing.
contextus, –a, –um eras
III sing.
contextus, –a, –um erat
I plur.
contexti, –ae, –a eramus
II plur.
contexti, –ae, –a eratis
III plur.
contexti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
contextus, –a, –um ero
II sing.
contextus, –a, –um eris
III sing.
contextus, –a, –um erit
I plur.
contexti, –ae, –a erimus
II plur.
contexti, –ae, –a eritis
III plur.
contexti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
contexar
II sing.
contexāris, contexāre
III sing.
contexātur
I plur.
contexāmur
II plur.
contexamĭni
III plur.
contexantur
IMPERFETTO
I sing.
contexĕrer
II sing.
contexerēris, contexerēre
III sing.
contexerētur
I plur.
contexerēmur
II plur.
contexeremĭni
III plur.
contexerentur
PERFETTO
I sing.
contextus, –a, –um sim
II sing.
contextus, –a, –um sis
III sing.
contextus, –a, –um sit
I plur.
contexti, –ae, –a simus
II plur.
contexti, –ae, –a sitis
III plur.
contexti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
contextus, –a, –um essem
II sing.
contextus, –a, –um esses
III sing.
contextus, –a, –um esset
I plur.
contexti, –ae, –a essemus
II plur.
contexti, –ae, –a essetis
III plur.
contexti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
contexĕre
II plur.
conteximĭni
FUTURO
II sing.
contexĭtor
III sing.
contexĭtor
II plur.
–
III plur.
contexuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
contextus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
contexi
PERFETTO
Singolare:
contextus, –a, –um esse
Plurale:
contexti, –ae, –a esse
FUTURO
contextum esse
GERUNDIVO
contexendus, –a, –um
SUPINO
contextu
Vedi la forma attiva di questo lemma
contexor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android