conquĕror - Diatesi attiva
(conquĕror, conquĕrĕris, conquestus sum, conquĕri)verbo transitivo e intransitivo deponente III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
conquĕror
II sing.
conquĕrĕris, conquĕrĕre
III sing.
conquĕrĭtur
I plur.
conquĕrĭmur
II plur.
conquĕrimĭni
III plur.
conquĕruntur
IMPERFETTO
I sing.
conquĕrēbar
II sing.
conquĕrebāris, conquĕrebāre
III sing.
conquĕrebātur
I plur.
conquĕrebāmur
II plur.
conquĕrebamĭni
III plur.
conquĕrebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
conquĕrar
II sing.
conquĕrēris, conquĕrēre
III sing.
conquĕrētur
I plur.
conquĕrēmur
II plur.
conquĕremĭni
III plur.
conquĕrentur
PERFETTO
I sing.
conquestus, –a, –um sum
II sing.
conquestus, –a, –um es
III sing.
conquestus, –a, –um est
I plur.
conquesti, –ae, –a sumus
II plur.
conquesti, –ae, –a estis
III plur.
conquesti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
conquestus, –a, –um eram
II sing.
conquestus, –a, –um eras
III sing.
conquestus, –a, –um erat
I plur.
conquesti, –ae, –a eramus
II plur.
conquesti, –ae, –a eratis
III plur.
conquesti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
conquestus, –a, –um ero
II sing.
conquestus, –a, –um eris
III sing.
conquestus, –a, –um erit
I plur.
conquesti, –ae, –a erimus
II plur.
conquesti, –ae, –a eritis
III plur.
conquesti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
conquĕrar
II sing.
conquĕrāris, conquĕrāre
III sing.
conquĕrātur
I plur.
conquĕrāmur
II plur.
conquĕramĭni
III plur.
conquĕrantur
IMPERFETTO
I sing.
conquĕrĕrer
II sing.
conquĕrerēris, conquĕrerēre
III sing.
conquĕrerētur
I plur.
conquĕrerēmur
II plur.
conquĕreremĭni
III plur.
conquĕrerentur
PERFETTO
I sing.
conquestus, –a, –um sim
II sing.
conquestus, –a, –um sis
III sing.
conquestus, –a, –um sit
I plur.
conquesti, –ae, –a simus
II plur.
conquesti, –ae, –a sitis
III plur.
conquesti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
conquestus, –a, –um essem
II sing.
conquestus, –a, –um esses
III sing.
conquestus, –a, –um esset
I plur.
conquesti, –ae, –a essemus
II plur.
conquesti, –ae, –a essetis
III plur.
conquesti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
conquĕrĕre
II plur.
conquĕrĭmini
FUTURO
II sing.
conquĕrĭtor
III sing.
conquĕrĭtor
II plur.
–
III plur.
conquĕruntor
INFINITO
PRESENTE
conquĕri
PERFETTO
Singolare:
conquestus, –a, –um esse
Plurale:
conquesti, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
conquestūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
conquestūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
conquĕrens, –entis
FUTURO
conquestūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
conquestum
Passivo:
conquestu
GERUNDIO
Genitivo:
conquĕrendi
Dativo:
conquĕrendo
Accusativo:
conquĕrendum
Ablativo:
conquĕrendo
GERUNDIVO
conquĕrendus, –a, –um
conquĕror v. tr. e intr. dep. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android