conlābor - Diatesi attiva
(conlābor, conlābĕris, conlapsus sum, conlābi)verbo intransitivo deponente III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
conlābor
II sing.
conlābĕris, conlābĕre
III sing.
conlābĭtur
I plur.
conlābĭmur
II plur.
conlābimĭni
III plur.
conlābuntur
IMPERFETTO
I sing.
conlābēbar
II sing.
conlābebāris, conlābebāre
III sing.
conlābebātur
I plur.
conlābebāmur
II plur.
conlābebamĭni
III plur.
conlābebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
conlābar
II sing.
conlābēris, conlābēre
III sing.
conlābētur
I plur.
conlābēmur
II plur.
conlābemĭni
III plur.
conlābentur
PERFETTO
I sing.
conlapsus, –a, –um sum
II sing.
conlapsus, –a, –um es
III sing.
conlapsus, –a, –um est
I plur.
conlapsi, –ae, –a sumus
II plur.
conlapsi, –ae, –a estis
III plur.
conlapsi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
conlapsus, –a, –um eram
II sing.
conlapsus, –a, –um eras
III sing.
conlapsus, –a, –um erat
I plur.
conlapsi, –ae, –a eramus
II plur.
conlapsi, –ae, –a eratis
III plur.
conlapsi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
conlapsus, –a, –um ero
II sing.
conlapsus, –a, –um eris
III sing.
conlapsus, –a, –um erit
I plur.
conlapsi, –ae, –a erimus
II plur.
conlapsi, –ae, –a eritis
III plur.
conlapsi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
conlābar
II sing.
conlābāris, conlābāre
III sing.
conlābātur
I plur.
conlābāmur
II plur.
conlābamĭni
III plur.
conlābantur
IMPERFETTO
I sing.
conlābĕrer
II sing.
conlāberēris, conlāberēre
III sing.
conlāberētur
I plur.
conlāberēmur
II plur.
conlāberemĭni
III plur.
conlāberentur
PERFETTO
I sing.
conlapsus, –a, –um sim
II sing.
conlapsus, –a, –um sis
III sing.
conlapsus, –a, –um sit
I plur.
conlapsi, –ae, –a simus
II plur.
conlapsi, –ae, –a sitis
III plur.
conlapsi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
conlapsus, –a, –um essem
II sing.
conlapsus, –a, –um esses
III sing.
conlapsus, –a, –um esset
I plur.
conlapsi, –ae, –a essemus
II plur.
conlapsi, –ae, –a essetis
III plur.
conlapsi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
conlābĕre
II plur.
conlābimĭni
FUTURO
II sing.
conlābĭtor
III sing.
conlābĭtor
II plur.
–
III plur.
conlābuntor
INFINITO
PRESENTE
conlābi
PERFETTO
Singolare:
conlapsus, –a, –um esse
Plurale:
conlapsi, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
conlapsūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
conlapsūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
conlābens, –entis
FUTURO
conlapsūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
conlapsum
Passivo:
–
GERUNDIO
Genitivo:
conlābendi
Dativo:
conlābendo
Accusativo:
conlābendum
Ablativo:
conlābendo
GERUNDIVO
–
conlābor v. intr. dep. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android