coniector - Diatesi passiva
(coniecto, coniectas, coniectavi, coniectatum, coniectāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
coniector
II sing.
coniectāris, coniectāre
III sing.
coniectātur
I plur.
coniectāmur
II plur.
coniectamĭni
III plur.
coniectantur
IMPERFETTO
I sing.
coniectābar
II sing.
coniectabāris, coniectabāre
III sing.
coniectabātur
I plur.
coniectabāmur
II plur.
coniectabamĭni
III plur.
coniectabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
coniectābor
II sing.
coniectabĕris, coniectabĕre
III sing.
coniectabĭtur
I plur.
coniectabĭmur
II plur.
coniectabimĭni
III plur.
coniectabuntur
PERFETTO
I sing.
coniectatus, –a, –um sum
II sing.
coniectatus, –a, –um es
III sing.
coniectatus, –a, –um est
I plur.
coniectati, –ae, –a sumus
II plur.
coniectati, –ae, –a estis
III plur.
coniectati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
coniectatus, –a, –um eram
II sing.
coniectatus, –a, –um eras
III sing.
coniectatus, –a, –um erat
I plur.
coniectati, –ae, –a eramus
II plur.
coniectati, –ae, –a eratis
III plur.
coniectati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
coniectatus, –a, –um ero
II sing.
coniectatus, –a, –um eris
III sing.
coniectatus, –a, –um erit
I plur.
coniectati, –ae, –a erimus
II plur.
coniectati, –ae, –a eritis
III plur.
coniectati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
coniecter
II sing.
coniectēris, coniectēre
III sing.
coniectētur
I plur.
coniectēmur
II plur.
coniectemĭni
III plur.
coniectentur
IMPERFETTO
I sing.
coniectārer
II sing.
coniectarēris, coniectarēre
III sing.
coniectarētur
I plur.
coniectarēmur
II plur.
coniectaremĭni
III plur.
coniectarentur
PERFETTO
I sing.
coniectatus, –a, –um sim
II sing.
coniectatus, –a, –um sis
III sing.
coniectatus, –a, –um sit
I plur.
coniectati, –ae, –a simus
II plur.
coniectati, –ae, –a sitis
III plur.
coniectati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
coniectatus, –a, –um essem
II sing.
coniectatus, –a, –um esses
III sing.
coniectatus, –a, –um esset
I plur.
coniectati, –ae, –a essemus
II plur.
coniectati, –ae, –a essetis
III plur.
coniectati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
coniectāre
II plur.
coniectamĭni
FUTURO
II sing.
coniectātor
III sing.
coniectātor
II plur.
–
III plur.
coniectantor
PARTICIPIO
PERFETTO
coniectatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
coniectāri
PERFETTO
Singolare:
coniectatus, –a, –um esse
Plurale:
coniectati, –ae, –a esse
FUTURO
coniectatum esse
GERUNDIVO
coniectandus, –a, –um
SUPINO
coniectatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
coniector v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android