confoedĕror - Diatesi passiva
(confoedĕro, confoedĕras, confoederavi, confoederatum, confoedĕrāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
confoedĕror
II sing.
confoedĕrāris, confoedĕrāre
III sing.
confoedĕrātur
I plur.
confoedĕrāmur
II plur.
confoedĕramĭni
III plur.
confoedĕrantur
IMPERFETTO
I sing.
confoedĕrābar
II sing.
confoedĕrabāris, confoedĕrabāre
III sing.
confoedĕrabātur
I plur.
confoedĕrabāmur
II plur.
confoedĕrabamĭni
III plur.
confoedĕrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
confoedĕrābor
II sing.
confoedĕrabĕris, confoedĕrabĕre
III sing.
confoedĕrabĭtur
I plur.
confoedĕrabĭmur
II plur.
confoedĕrabimĭni
III plur.
confoedĕrabuntur
PERFETTO
I sing.
confoederatus, –a, –um sum
II sing.
confoederatus, –a, –um es
III sing.
confoederatus, –a, –um est
I plur.
confoederati, –ae, –a sumus
II plur.
confoederati, –ae, –a estis
III plur.
confoederati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
confoederatus, –a, –um eram
II sing.
confoederatus, –a, –um eras
III sing.
confoederatus, –a, –um erat
I plur.
confoederati, –ae, –a eramus
II plur.
confoederati, –ae, –a eratis
III plur.
confoederati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
confoederatus, –a, –um ero
II sing.
confoederatus, –a, –um eris
III sing.
confoederatus, –a, –um erit
I plur.
confoederati, –ae, –a erimus
II plur.
confoederati, –ae, –a eritis
III plur.
confoederati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
confoedĕrer
II sing.
confoedĕrēris, confoedĕrēre
III sing.
confoedĕrētur
I plur.
confoedĕrēmur
II plur.
confoedĕremĭni
III plur.
confoedĕrentur
IMPERFETTO
I sing.
confoedĕrārer
II sing.
confoedĕrarēris, confoedĕrarēre
III sing.
confoedĕrarētur
I plur.
confoedĕrarēmur
II plur.
confoedĕraremĭni
III plur.
confoedĕrarentur
PERFETTO
I sing.
confoederatus, –a, –um sim
II sing.
confoederatus, –a, –um sis
III sing.
confoederatus, –a, –um sit
I plur.
confoederati, –ae, –a simus
II plur.
confoederati, –ae, –a sitis
III plur.
confoederati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
confoederatus, –a, –um essem
II sing.
confoederatus, –a, –um esses
III sing.
confoederatus, –a, –um esset
I plur.
confoederati, –ae, –a essemus
II plur.
confoederati, –ae, –a essetis
III plur.
confoederati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
confoedĕrāre
II plur.
confoedĕramĭni
FUTURO
II sing.
confoedĕrātor
III sing.
confoedĕrātor
II plur.
–
III plur.
confoedĕrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
confoederatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
confoedĕrāri
PERFETTO
Singolare:
confoederatus, –a, –um esse
Plurale:
confoederati, –ae, –a esse
FUTURO
confoederatum esse
GERUNDIVO
confoedĕrandus, –a, –um
SUPINO
confoederatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
confoedĕror v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android