condūcor - Diatesi passiva

(condūco, condūcis, conduxi, conductum, condūcĕre)

verbo transitivo e intransitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
condūcor
II sing.
condūcĕris, condūcĕre
III sing.
condūcĭtur
I plur.
condūcĭmur
II plur.
condūcimĭni
III plur.
condūcuntur
IMPERFETTO
I sing.
condūcēbar
II sing.
condūcebāris, condūcebāre
III sing.
condūcebātur
I plur.
condūcebāmur
II plur.
condūcebamĭni
III plur.
condūcebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
condūcar
II sing.
condūcēris, condūcēre
III sing.
condūcētur
I plur.
condūcēmur
II plur.
condūcemĭni
III plur.
condūcentur
PERFETTO
I sing.
conductus, –a, –um sum
II sing.
conductus, –a, –um es
III sing.
conductus, –a, –um est
I plur.
conducti, –ae, –a sumus
II plur.
conducti, –ae, –a estis
III plur.
conducti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
conductus, –a, –um eram
II sing.
conductus, –a, –um eras
III sing.
conductus, –a, –um erat
I plur.
conducti, –ae, –a eramus
II plur.
conducti, –ae, –a eratis
III plur.
conducti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
conductus, –a, –um ero
II sing.
conductus, –a, –um eris
III sing.
conductus, –a, –um erit
I plur.
conducti, –ae, –a erimus
II plur.
conducti, –ae, –a eritis
III plur.
conducti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
condūcar
II sing.
condūcāris, condūcāre
III sing.
condūcātur
I plur.
condūcāmur
II plur.
condūcamĭni
III plur.
condūcantur
IMPERFETTO
I sing.
condūcĕrer
II sing.
condūcerēris, condūcerēre
III sing.
condūcerētur
I plur.
condūcerēmur
II plur.
condūceremĭni
III plur.
condūcerentur
PERFETTO
I sing.
conductus, –a, –um sim
II sing.
conductus, –a, –um sis
III sing.
conductus, –a, –um sit
I plur.
conducti, –ae, –a simus
II plur.
conducti, –ae, –a sitis
III plur.
conducti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
conductus, –a, –um essem
II sing.
conductus, –a, –um esses
III sing.
conductus, –a, –um esset
I plur.
conducti, –ae, –a essemus
II plur.
conducti, –ae, –a essetis
III plur.
conducti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
condūcĕre
II plur.
condūcĭmini
FUTURO
II sing.
condūcĭtor
III sing.
condūcĭtor
II plur.
III plur.
condūcuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
conductus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
condūci
PERFETTO
Singolare:
conductus, –a, –um esse
Plurale:
conducti, –ae, –a esse
FUTURO
conductum esse
GERUNDIVO
condūcendus, –a, –um
SUPINO
conductu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:CONDUCOR100}}