concŭpiscor - Diatesi passiva

(concŭpisco, concŭpiscis, concupii, concupitum, concŭpiscĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
concŭpiscor
II sing.
concŭpiscĕris, concŭpiscĕre
III sing.
concŭpiscĭtur
I plur.
concŭpiscĭmur
II plur.
concŭpiscimĭni
III plur.
concŭpiscuntur
IMPERFETTO
I sing.
concŭpiscēbar
II sing.
concŭpiscebāris, concŭpiscebāre
III sing.
concŭpiscebātur
I plur.
concŭpiscebāmur
II plur.
concŭpiscebamĭni
III plur.
concŭpiscebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
concŭpiscar
II sing.
concŭpiscēris, concŭpiscēre
III sing.
concŭpiscētur
I plur.
concŭpiscēmur
II plur.
concŭpiscemĭni
III plur.
concŭpiscentur
PERFETTO
I sing.
concupitus, –a, –um sum
II sing.
concupitus, –a, –um es
III sing.
concupitus, –a, –um est
I plur.
concupiti, –ae, –a sumus
II plur.
concupiti, –ae, –a estis
III plur.
concupiti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
concupitus, –a, –um eram
II sing.
concupitus, –a, –um eras
III sing.
concupitus, –a, –um erat
I plur.
concupiti, –ae, –a eramus
II plur.
concupiti, –ae, –a eratis
III plur.
concupiti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
concupitus, –a, –um ero
II sing.
concupitus, –a, –um eris
III sing.
concupitus, –a, –um erit
I plur.
concupiti, –ae, –a erimus
II plur.
concupiti, –ae, –a eritis
III plur.
concupiti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
concŭpiscar
II sing.
concŭpiscāris, concŭpiscāre
III sing.
concŭpiscātur
I plur.
concŭpiscāmur
II plur.
concŭpiscamĭni
III plur.
concŭpiscantur
IMPERFETTO
I sing.
concŭpiscĕrer
II sing.
concŭpiscerēris, concŭpiscerēre
III sing.
concŭpiscerētur
I plur.
concŭpiscerēmur
II plur.
concŭpisceremĭni
III plur.
concŭpiscerentur
PERFETTO
I sing.
concupitus, –a, –um sim
II sing.
concupitus, –a, –um sis
III sing.
concupitus, –a, –um sit
I plur.
concupiti, –ae, –a simus
II plur.
concupiti, –ae, –a sitis
III plur.
concupiti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
concupitus, –a, –um essem
II sing.
concupitus, –a, –um esses
III sing.
concupitus, –a, –um esset
I plur.
concupiti, –ae, –a essemus
II plur.
concupiti, –ae, –a essetis
III plur.
concupiti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
concŭpiscĕre
II plur.
concŭpiscimĭni
FUTURO
II sing.
concŭpiscĭtor
III sing.
concŭpiscĭtor
II plur.
III plur.
concŭpiscuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
concupitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
concŭpisci
PERFETTO
Singolare:
concupitus, –a, –um esse
Plurale:
concupiti, –ae, –a esse
FUTURO
concupitum esse
GERUNDIVO
concŭpiscendus, –a, –um
SUPINO
concupitu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:CONCUPISCOR100}}
---CACHE---