concĭtor - Diatesi passiva

(concĭto, concĭtas, concitavi, concitatum, concĭtāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
concĭtor
II sing.
concĭtāris, concĭtāre
III sing.
concĭtātur
I plur.
concĭtāmur
II plur.
concĭtamĭni
III plur.
concĭtantur
IMPERFETTO
I sing.
concĭtābar
II sing.
concĭtabāris, concĭtabāre
III sing.
concĭtabātur
I plur.
concĭtabāmur
II plur.
concĭtabamĭni
III plur.
concĭtabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
concĭtābor
II sing.
concĭtabĕris, concĭtabĕre
III sing.
concĭtabĭtur
I plur.
concĭtabĭmur
II plur.
concĭtabimĭni
III plur.
concĭtabuntur
PERFETTO
I sing.
concitatus, –a, –um sum
II sing.
concitatus, –a, –um es
III sing.
concitatus, –a, –um est
I plur.
concitati, –ae, –a sumus
II plur.
concitati, –ae, –a estis
III plur.
concitati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
concitatus, –a, –um eram
II sing.
concitatus, –a, –um eras
III sing.
concitatus, –a, –um erat
I plur.
concitati, –ae, –a eramus
II plur.
concitati, –ae, –a eratis
III plur.
concitati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
concitatus, –a, –um ero
II sing.
concitatus, –a, –um eris
III sing.
concitatus, –a, –um erit
I plur.
concitati, –ae, –a erimus
II plur.
concitati, –ae, –a eritis
III plur.
concitati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
concĭter
II sing.
concĭtēris, concĭtēre
III sing.
concĭtētur
I plur.
concĭtēmur
II plur.
concĭtemĭni
III plur.
concĭtentur
IMPERFETTO
I sing.
concĭtārer
II sing.
concĭtarēris, concĭtarēre
III sing.
concĭtarētur
I plur.
concĭtarēmur
II plur.
concĭtaremĭni
III plur.
concĭtarentur
PERFETTO
I sing.
concitatus, –a, –um sim
II sing.
concitatus, –a, –um sis
III sing.
concitatus, –a, –um sit
I plur.
concitati, –ae, –a simus
II plur.
concitati, –ae, –a sitis
III plur.
concitati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
concitatus, –a, –um essem
II sing.
concitatus, –a, –um esses
III sing.
concitatus, –a, –um esset
I plur.
concitati, –ae, –a essemus
II plur.
concitati, –ae, –a essetis
III plur.
concitati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
concĭtāre
II plur.
concĭtamĭni
FUTURO
II sing.
concĭtātor
III sing.
concĭtātor
II plur.
III plur.
concĭtantor
PARTICIPIO
PERFETTO
concitatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
concĭtāri
PERFETTO
Singolare:
concitatus, –a, –um esse
Plurale:
concitati, –ae, –a esse
FUTURO
concitatum esse
GERUNDIVO
concĭtandus, –a, –um
SUPINO
concitatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:CONCITOR100}}