compungor - Diatesi passiva

(compungo, compungis, compunxi, compunctum, compungĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
compungor
II sing.
compungĕris, compungĕre
III sing.
compungĭtur
I plur.
compungĭmur
II plur.
compungimĭni
III plur.
compunguntur
IMPERFETTO
I sing.
compungēbar
II sing.
compungebāris, compungebāre
III sing.
compungebātur
I plur.
compungebāmur
II plur.
compungebamĭni
III plur.
compungebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
compungar
II sing.
compungēris, compungēre
III sing.
compungētur
I plur.
compungēmur
II plur.
compungemĭni
III plur.
compungentur
PERFETTO
I sing.
compunctus, –a, –um sum
II sing.
compunctus, –a, –um es
III sing.
compunctus, –a, –um est
I plur.
compuncti, –ae, –a sumus
II plur.
compuncti, –ae, –a estis
III plur.
compuncti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
compunctus, –a, –um eram
II sing.
compunctus, –a, –um eras
III sing.
compunctus, –a, –um erat
I plur.
compuncti, –ae, –a eramus
II plur.
compuncti, –ae, –a eratis
III plur.
compuncti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
compunctus, –a, –um ero
II sing.
compunctus, –a, –um eris
III sing.
compunctus, –a, –um erit
I plur.
compuncti, –ae, –a erimus
II plur.
compuncti, –ae, –a eritis
III plur.
compuncti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
compungar
II sing.
compungāris, compungāre
III sing.
compungātur
I plur.
compungāmur
II plur.
compungamĭni
III plur.
compungantur
IMPERFETTO
I sing.
compungĕrer
II sing.
compungerēris, compungerēre
III sing.
compungerētur
I plur.
compungerēmur
II plur.
compungeremĭni
III plur.
compungerentur
PERFETTO
I sing.
compunctus, –a, –um sim
II sing.
compunctus, –a, –um sis
III sing.
compunctus, –a, –um sit
I plur.
compuncti, –ae, –a simus
II plur.
compuncti, –ae, –a sitis
III plur.
compuncti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
compunctus, –a, –um essem
II sing.
compunctus, –a, –um esses
III sing.
compunctus, –a, –um esset
I plur.
compuncti, –ae, –a essemus
II plur.
compuncti, –ae, –a essetis
III plur.
compuncti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
compungĕre
II plur.
compungimĭni
FUTURO
II sing.
compungĭtor
III sing.
compungĭtor
II plur.
III plur.
compunguntor
PARTICIPIO
PERFETTO
compunctus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
compungi
PERFETTO
Singolare:
compunctus, –a, –um esse
Plurale:
compuncti, –ae, –a esse
FUTURO
compunctum esse
GERUNDIVO
compungendus, –a, –um
SUPINO
compunctu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:COMPUNGOR100}}