commundor - Diatesi passiva
(commundo, commundas, commundatum, commundāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
commundor
II sing.
commundāris, commundāre
III sing.
commundātur
I plur.
commundāmur
II plur.
commundamĭni
III plur.
commundantur
IMPERFETTO
I sing.
commundābar
II sing.
commundabāris, commundabāre
III sing.
commundabātur
I plur.
commundabāmur
II plur.
commundabamĭni
III plur.
commundabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
commundābor
II sing.
commundabĕris, commundabĕre
III sing.
commundabĭtur
I plur.
commundabĭmur
II plur.
commundabimĭni
III plur.
commundabuntur
PERFETTO
I sing.
commundatus, –a, –um sum
II sing.
commundatus, –a, –um es
III sing.
commundatus, –a, –um est
I plur.
commundati, –ae, –a sumus
II plur.
commundati, –ae, –a estis
III plur.
commundati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
commundatus, –a, –um eram
II sing.
commundatus, –a, –um eras
III sing.
commundatus, –a, –um erat
I plur.
commundati, –ae, –a eramus
II plur.
commundati, –ae, –a eratis
III plur.
commundati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
commundatus, –a, –um ero
II sing.
commundatus, –a, –um eris
III sing.
commundatus, –a, –um erit
I plur.
commundati, –ae, –a erimus
II plur.
commundati, –ae, –a eritis
III plur.
commundati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
communder
II sing.
commundēris, commundēre
III sing.
commundētur
I plur.
commundēmur
II plur.
commundemĭni
III plur.
commundentur
IMPERFETTO
I sing.
commundārer
II sing.
commundarēris, commundarēre
III sing.
commundarētur
I plur.
commundarēmur
II plur.
commundaremĭni
III plur.
commundarentur
PERFETTO
I sing.
commundatus, –a, –um sim
II sing.
commundatus, –a, –um sis
III sing.
commundatus, –a, –um sit
I plur.
commundati, –ae, –a simus
II plur.
commundati, –ae, –a sitis
III plur.
commundati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
commundatus, –a, –um essem
II sing.
commundatus, –a, –um esses
III sing.
commundatus, –a, –um esset
I plur.
commundati, –ae, –a essemus
II plur.
commundati, –ae, –a essetis
III plur.
commundati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
commundāre
II plur.
commundamĭni
FUTURO
II sing.
commundātor
III sing.
commundātor
II plur.
–
III plur.
commundantor
PARTICIPIO
PERFETTO
commundatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
commundāri
PERFETTO
Singolare:
commundatus, –a, –um esse
Plurale:
commundati, –ae, –a esse
FUTURO
commundatum esse
GERUNDIVO
commundandus, –a, –um
SUPINO
commundatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
commundor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android