cŏmĭtor - Diatesi attiva
(cŏmĭtor, cŏmĭtāris, comitatus sum, cŏmĭtāri)verbo transitivo e intransitivo deponente I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
cŏmĭtor
II sing.
cŏmĭtāris, cŏmĭtāre
III sing.
cŏmĭtātur
I plur.
cŏmĭtāmur
II plur.
cŏmĭtamĭni
III plur.
cŏmĭtantur
IMPERFETTO
I sing.
cŏmĭtābar
II sing.
cŏmĭtabāris, cŏmĭtabāre
III sing.
cŏmĭtabātur
I plur.
cŏmĭtabāmur
II plur.
cŏmĭtabamĭni
III plur.
cŏmĭtabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
cŏmĭtābor
II sing.
cŏmĭtabĕris, cŏmĭtabĕre
III sing.
cŏmĭtabĭtur
I plur.
cŏmĭtabĭmur
II plur.
cŏmĭtabimĭni
III plur.
cŏmĭtabuntur
PERFETTO
I sing.
comitatus, –a, –um sum
II sing.
comitatus, –a, –um es
III sing.
comitatus, –a, –um est
I plur.
comitati, –ae, –a sumus
II plur.
comitati, –ae, –a estis
III plur.
comitati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
comitatus, –a, –um eram
II sing.
comitatus, –a, –um eras
III sing.
comitatus, –a, –um erat
I plur.
comitati, –ae, –a eramus
II plur.
comitati, –ae, –a eratis
III plur.
comitati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
comitatus, –a, –um ero
II sing.
comitatus, –a, –um eris
III sing.
comitatus, –a, –um erit
I plur.
comitati, –ae, –a erimus
II plur.
comitati, –ae, –a eritis
III plur.
comitati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
cŏmĭter
II sing.
cŏmĭtēris, cŏmĭtēre
III sing.
cŏmĭtētur
I plur.
cŏmĭtēmur
II plur.
cŏmĭtemĭni
III plur.
cŏmĭtentur
IMPERFETTO
I sing.
cŏmĭtārer
II sing.
cŏmĭtarēris, cŏmĭtarēre
III sing.
cŏmĭtarētur
I plur.
cŏmĭtarēmur
II plur.
cŏmĭtaremĭni
III plur.
cŏmĭtarentur
PERFETTO
I sing.
comitatus, –a, –um sim
II sing.
comitatus, –a, –um sis
III sing.
comitatus, –a, –um sit
I plur.
comitati, –ae, –a simus
II plur.
comitati, –ae, –a sitis
III plur.
comitati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
comitatus, –a, –um essem
II sing.
comitatus, –a, –um esses
III sing.
comitatus, –a, –um esset
I plur.
comitati, –ae, –a essemus
II plur.
comitati, –ae, –a essetis
III plur.
comitati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
cŏmĭtāre
II plur.
cŏmĭtamĭni
FUTURO
II sing.
cŏmĭtātor
III sing.
cŏmĭtātor
II plur.
–
III plur.
cŏmĭtantor
INFINITO
PRESENTE
cŏmĭtāri
PERFETTO
Singolare:
comitatus, –a, –um esse
Plurale:
comitati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
comitatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
comitatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
cŏmĭtans, –antis
FUTURO
comitatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
comitatum
Passivo:
comitatu
GERUNDIO
Genitivo:
cŏmĭtandi
Dativo:
cŏmĭtando
Accusativo:
cŏmĭtandum
Ablativo:
cŏmĭtando
GERUNDIVO
cŏmĭtandus, –a, –um
cŏmĭtor v. tr. e intr. dep. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android