cōmisor - Diatesi attiva
(cōmisor, cōmisāris, comisatus sum, cōmisāri)verbo intransitivo deponente I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
cōmisor
II sing.
cōmisāris, cōmisāre
III sing.
cōmisātur
I plur.
cōmisāmur
II plur.
cōmisamĭni
III plur.
cōmisantur
IMPERFETTO
I sing.
cōmisābar
II sing.
cōmisabāris, cōmisabāre
III sing.
cōmisabātur
I plur.
cōmisabāmus
II plur.
cōmisabamĭni
III plur.
cōmisantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
cōmisābor
II sing.
cōmisabĕris, cōmisabĕre
III sing.
cōmisabĭtur
I plur.
cōmisabĭmur
II plur.
cōmisabimĭni
III plur.
cōmisabuntur
PERFETTO
I sing.
comisatus, –a, –um sum
II sing.
comisatus, –a, –um es
III sing.
comisatus, –a, –um est
I plur.
comisati, –ae, –a sumus
II plur.
comisati, –ae, –a estis
III plur.
comisati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
comisatus, –a, –um eram
II sing.
comisatus, –a, –um eras
III sing.
comisatus, –a, –um erat
I plur.
comisati, –ae, –a eramus
II plur.
comisati, –ae, –a eratis
III plur.
comisati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
comisatus, –a, –um ero
II sing.
comisatus, –a, –um eris
III sing.
comisatus, –a, –um erit
I plur.
comisati, –ae, –a erimus
II plur.
comisati, –ae, –a eritis
III plur.
comisati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
cōmiser
II sing.
cōmisēris, cōmisēre
III sing.
cōmisētur
I plur.
cōmisēmur
II plur.
cōmisemĭni
III plur.
cōmisentur
IMPERFETTO
I sing.
cōmisārer
II sing.
cōmisarēris, cōmisarēre
III sing.
cōmisarētur
I plur.
cōmisāremur
II plur.
cōmisaremĭni
III plur.
cōmisarentur
PERFETTO
I sing.
comisatus, –a, –um sim
II sing.
comisatus, –a, –um sis
III sing.
comisatus, –a, –um sit
I plur.
comisati, –ae, –a simus
II plur.
comisati, –ae, –a sitis
III plur.
comisati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
comisatus, –a, –um essem
II sing.
comisatus, –a, –um esses
III sing.
comisatus, –a, –um esset
I plur.
comisati, –ae, –a essemus
II plur.
comisati, –ae, –a essetis
III plur.
comisati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
cōmisāre
II plur.
cōmisamĭni
FUTURO
II sing.
cōmisātor
III sing.
cōmisātor
II plur.
–
III plur.
cōmisantor
INFINITO
PRESENTE
cōmisāri
PERFETTO
Singolare:
comisatus, –a, –um esse
Plurale:
comisati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
comisatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
comisatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
cōmisans, –antis
FUTURO
comisatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
comisatum
Passivo:
–
GERUNDIO
Genitivo:
cōmisandi
Dativo:
cōmisando
Accusativo:
cōmisandum
Ablativo:
cōmisando
GERUNDIVO
–
cōmisor v. intr. dep. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android