cŏlumbor - Diatesi attiva
(cŏlumbor, cŏlumbāris, columbatus sum, cŏlumbāri)verbo intransitivo deponente I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
cŏlumbor
II sing.
cŏlumbāris, cŏlumbāre
III sing.
cŏlumbātur
I plur.
cŏlumbāmur
II plur.
cŏlumbamĭni
III plur.
cŏlumbantur
IMPERFETTO
I sing.
cŏlumbābar
II sing.
cŏlumbabāris, cŏlumbabāre
III sing.
cŏlumbabātur
I plur.
cŏlumbabāmus
II plur.
cŏlumbabamĭni
III plur.
cŏlumbantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
cŏlumbābor
II sing.
cŏlumbabĕris, cŏlumbabĕre
III sing.
cŏlumbabĭtur
I plur.
cŏlumbabĭmur
II plur.
cŏlumbabimĭni
III plur.
cŏlumbabuntur
PERFETTO
I sing.
columbatus, –a, –um sum
II sing.
columbatus, –a, –um es
III sing.
columbatus, –a, –um est
I plur.
columbati, –ae, –a sumus
II plur.
columbati, –ae, –a estis
III plur.
columbati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
columbatus, –a, –um eram
II sing.
columbatus, –a, –um eras
III sing.
columbatus, –a, –um erat
I plur.
columbati, –ae, –a eramus
II plur.
columbati, –ae, –a eratis
III plur.
columbati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
columbatus, –a, –um ero
II sing.
columbatus, –a, –um eris
III sing.
columbatus, –a, –um erit
I plur.
columbati, –ae, –a erimus
II plur.
columbati, –ae, –a eritis
III plur.
columbati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
cŏlumber
II sing.
cŏlumbēris, cŏlumbēre
III sing.
cŏlumbētur
I plur.
cŏlumbēmur
II plur.
cŏlumbemĭni
III plur.
cŏlumbentur
IMPERFETTO
I sing.
cŏlumbārer
II sing.
cŏlumbarēris, cŏlumbarēre
III sing.
cŏlumbarētur
I plur.
cŏlumbāremur
II plur.
cŏlumbaremĭni
III plur.
cŏlumbarentur
PERFETTO
I sing.
columbatus, –a, –um sim
II sing.
columbatus, –a, –um sis
III sing.
columbatus, –a, –um sit
I plur.
columbati, –ae, –a simus
II plur.
columbati, –ae, –a sitis
III plur.
columbati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
columbatus, –a, –um essem
II sing.
columbatus, –a, –um esses
III sing.
columbatus, –a, –um esset
I plur.
columbati, –ae, –a essemus
II plur.
columbati, –ae, –a essetis
III plur.
columbati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
cŏlumbāre
II plur.
cŏlumbamĭni
FUTURO
II sing.
cŏlumbātor
III sing.
cŏlumbātor
II plur.
–
III plur.
cŏlumbantor
INFINITO
PRESENTE
cŏlumbāri
PERFETTO
Singolare:
columbatus, –a, –um esse
Plurale:
columbati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
columbatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
columbatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
cŏlumbans, –antis
FUTURO
columbatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
columbatum
Passivo:
–
GERUNDIO
Genitivo:
cŏlumbandi
Dativo:
cŏlumbando
Accusativo:
cŏlumbandum
Ablativo:
cŏlumbando
GERUNDIVO
–
cŏlumbor v. intr. dep. I coniug.
---CACHE---

I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android