collŭor - Diatesi passiva
(collŭo, collŭis, collui, collutum, collŭĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
collŭor
II sing.
collŭĕris, collŭĕre
III sing.
collŭĭtur
I plur.
collŭĭmur
II plur.
collŭimĭni
III plur.
collŭuntur
IMPERFETTO
I sing.
collŭēbar
II sing.
collŭebāris, collŭebāre
III sing.
collŭebātur
I plur.
collŭebāmur
II plur.
collŭebamĭni
III plur.
collŭebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
collŭar
II sing.
collŭēris, collŭēre
III sing.
collŭētur
I plur.
collŭēmur
II plur.
collŭemĭni
III plur.
collŭentur
PERFETTO
I sing.
collutus, –a, –um sum
II sing.
collutus, –a, –um es
III sing.
collutus, –a, –um est
I plur.
colluti, –ae, –a sumus
II plur.
colluti, –ae, –a estis
III plur.
colluti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
collutus, –a, –um eram
II sing.
collutus, –a, –um eras
III sing.
collutus, –a, –um erat
I plur.
colluti, –ae, –a eramus
II plur.
colluti, –ae, –a eratis
III plur.
colluti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
collutus, –a, –um ero
II sing.
collutus, –a, –um eris
III sing.
collutus, –a, –um erit
I plur.
colluti, –ae, –a erimus
II plur.
colluti, –ae, –a eritis
III plur.
colluti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
collŭar
II sing.
collŭāris, collŭāre
III sing.
collŭātur
I plur.
collŭāmur
II plur.
collŭamĭni
III plur.
collŭantur
IMPERFETTO
I sing.
collŭĕrer
II sing.
collŭerēris, collŭerēre
III sing.
collŭerētur
I plur.
collŭerēmur
II plur.
collŭeremĭni
III plur.
collŭerentur
PERFETTO
I sing.
collutus, –a, –um sim
II sing.
collutus, –a, –um sis
III sing.
collutus, –a, –um sit
I plur.
colluti, –ae, –a simus
II plur.
colluti, –ae, –a sitis
III plur.
colluti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
collutus, –a, –um essem
II sing.
collutus, –a, –um esses
III sing.
collutus, –a, –um esset
I plur.
colluti, –ae, –a essemus
II plur.
colluti, –ae, –a essetis
III plur.
colluti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
collŭĕre
II plur.
collŭimĭni
FUTURO
II sing.
collŭĭtor
III sing.
collŭĭtor
II plur.
–
III plur.
collŭuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
collutus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
collŭi
PERFETTO
Singolare:
collutus, –a, –um esse
Plurale:
colluti, –ae, –a esse
FUTURO
collutum esse
GERUNDIVO
collŭendus, –a, –um
SUPINO
collutu
Vedi la forma attiva di questo lemma
collŭor v. tr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android