collŏquor - Diatesi attiva

(collŏquor, collŏquĕris, collocutus sum, collŏqui)

verbo transitivo e intransitivo deponente III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
collŏquor
II sing.
collŏquĕris, collŏquĕre
III sing.
collŏquĭtur
I plur.
collŏquĭmur
II plur.
collŏquimĭni
III plur.
collŏquuntur
IMPERFETTO
I sing.
collŏquēbar
II sing.
collŏquebāris, collŏquebāre
III sing.
collŏquebātur
I plur.
collŏquebāmur
II plur.
collŏquebamĭni
III plur.
collŏquebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
collŏquar
II sing.
collŏquēris, collŏquēre
III sing.
collŏquētur
I plur.
collŏquēmur
II plur.
collŏquemĭni
III plur.
collŏquentur
PERFETTO
I sing.
collocutus, –a, –um sum
II sing.
collocutus, –a, –um es
III sing.
collocutus, –a, –um est
I plur.
collocuti, –ae, –a sumus
II plur.
collocuti, –ae, –a estis
III plur.
collocuti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
collocutus, –a, –um eram
II sing.
collocutus, –a, –um eras
III sing.
collocutus, –a, –um erat
I plur.
collocuti, –ae, –a eramus
II plur.
collocuti, –ae, –a eratis
III plur.
collocuti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
collocutus, –a, –um ero
II sing.
collocutus, –a, –um eris
III sing.
collocutus, –a, –um erit
I plur.
collocuti, –ae, –a erimus
II plur.
collocuti, –ae, –a eritis
III plur.
collocuti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
collŏquar
II sing.
collŏquāris, collŏquāre
III sing.
collŏquātur
I plur.
collŏquāmur
II plur.
collŏquamĭni
III plur.
collŏquantur
IMPERFETTO
I sing.
collŏquĕrer
II sing.
collŏquerēris, collŏquerēre
III sing.
collŏquerētur
I plur.
collŏquerēmur
II plur.
collŏqueremĭni
III plur.
collŏquerentur
PERFETTO
I sing.
collocutus, –a, –um sim
II sing.
collocutus, –a, –um sis
III sing.
collocutus, –a, –um sit
I plur.
collocuti, –ae, –a simus
II plur.
collocuti, –ae, –a sitis
III plur.
collocuti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
collocutus, –a, –um essem
II sing.
collocutus, –a, –um esses
III sing.
collocutus, –a, –um esset
I plur.
collocuti, –ae, –a essemus
II plur.
collocuti, –ae, –a essetis
III plur.
collocuti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
collŏquĕre
II plur.
collŏquĭmini
FUTURO
II sing.
collŏquĭtor
III sing.
collŏquĭtor
II plur.
III plur.
collŏquuntor
INFINITO
PRESENTE
collŏqui
PERFETTO
Singolare:
collocutus, –a, –um esse
Plurale:
collocuti, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
collocutūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
collocutūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
collŏquens, –entis
FUTURO
collocutūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
collocutum
Passivo:
collocutu
GERUNDIO
Genitivo:
collŏquendi
Dativo:
collŏquendo
Accusativo:
collŏquendum
Ablativo:
collŏquendo
GERUNDIVO
collŏquendus, –a, –um






Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:COLLOQUOR100}}
---CACHE---