collaetor - Diatesi attiva

(collaetor, collaetāris, collaetatus sum, collaetāri)

verbo intransitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
collaetor
II sing.
collaetāris, collaetāre
III sing.
collaetātur
I plur.
collaetāmur
II plur.
collaetamĭni
III plur.
collaetantur
IMPERFETTO
I sing.
collaetābar
II sing.
collaetabāris, collaetabāre
III sing.
collaetabātur
I plur.
collaetabāmus
II plur.
collaetabamĭni
III plur.
collaetantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
collaetābor
II sing.
collaetabĕris, collaetabĕre
III sing.
collaetabĭtur
I plur.
collaetabĭmur
II plur.
collaetabimĭni
III plur.
collaetabuntur
PERFETTO
I sing.
collaetatus, –a, –um sum
II sing.
collaetatus, –a, –um es
III sing.
collaetatus, –a, –um est
I plur.
collaetati, –ae, –a sumus
II plur.
collaetati, –ae, –a estis
III plur.
collaetati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
collaetatus, –a, –um eram
II sing.
collaetatus, –a, –um eras
III sing.
collaetatus, –a, –um erat
I plur.
collaetati, –ae, –a eramus
II plur.
collaetati, –ae, –a eratis
III plur.
collaetati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
collaetatus, –a, –um ero
II sing.
collaetatus, –a, –um eris
III sing.
collaetatus, –a, –um erit
I plur.
collaetati, –ae, –a erimus
II plur.
collaetati, –ae, –a eritis
III plur.
collaetati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
collaeter
II sing.
collaetēris, collaetēre
III sing.
collaetētur
I plur.
collaetēmur
II plur.
collaetemĭni
III plur.
collaetentur
IMPERFETTO
I sing.
collaetārer
II sing.
collaetarēris, collaetarēre
III sing.
collaetarētur
I plur.
collaetāremur
II plur.
collaetaremĭni
III plur.
collaetarentur
PERFETTO
I sing.
collaetatus, –a, –um sim
II sing.
collaetatus, –a, –um sis
III sing.
collaetatus, –a, –um sit
I plur.
collaetati, –ae, –a simus
II plur.
collaetati, –ae, –a sitis
III plur.
collaetati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
collaetatus, –a, –um essem
II sing.
collaetatus, –a, –um esses
III sing.
collaetatus, –a, –um esset
I plur.
collaetati, –ae, –a essemus
II plur.
collaetati, –ae, –a essetis
III plur.
collaetati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
collaetāre
II plur.
collaetamĭni
FUTURO
II sing.
collaetātor
III sing.
collaetātor
II plur.
III plur.
collaetantor
INFINITO
PRESENTE
collaetāri
PERFETTO
Singolare:
collaetatus, –a, –um esse
Plurale:
collaetati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
collaetatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
collaetatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
collaetans, –antis
FUTURO
collaetatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
collaetatum
Passivo:
GERUNDIO
Genitivo:
collaetandi
Dativo:
collaetando
Accusativo:
collaetandum
Ablativo:
collaetando
GERUNDIVO






Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:COLLAETOR100}}
---CACHE---