collābor - Diatesi attiva
(collābor, collābĕris, collapsus sum, collābi)verbo intransitivo deponente III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
collābor
II sing.
collābĕris, collābĕre
III sing.
collābĭtur
I plur.
collābĭmur
II plur.
collābimĭni
III plur.
collābuntur
IMPERFETTO
I sing.
collābēbar
II sing.
collābebāris, collābebāre
III sing.
collābebātur
I plur.
collābebāmur
II plur.
collābebamĭni
III plur.
collābebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
collābar
II sing.
collābēris, collābēre
III sing.
collābētur
I plur.
collābēmur
II plur.
collābemĭni
III plur.
collābentur
PERFETTO
I sing.
collapsus, –a, –um sum
II sing.
collapsus, –a, –um es
III sing.
collapsus, –a, –um est
I plur.
collapsi, –ae, –a sumus
II plur.
collapsi, –ae, –a estis
III plur.
collapsi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
collapsus, –a, –um eram
II sing.
collapsus, –a, –um eras
III sing.
collapsus, –a, –um erat
I plur.
collapsi, –ae, –a eramus
II plur.
collapsi, –ae, –a eratis
III plur.
collapsi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
collapsus, –a, –um ero
II sing.
collapsus, –a, –um eris
III sing.
collapsus, –a, –um erit
I plur.
collapsi, –ae, –a erimus
II plur.
collapsi, –ae, –a eritis
III plur.
collapsi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
collābar
II sing.
collābāris, collābāre
III sing.
collābātur
I plur.
collābāmur
II plur.
collābamĭni
III plur.
collābantur
IMPERFETTO
I sing.
collābĕrer
II sing.
collāberēris, collāberēre
III sing.
collāberētur
I plur.
collāberēmur
II plur.
collāberemĭni
III plur.
collāberentur
PERFETTO
I sing.
collapsus, –a, –um sim
II sing.
collapsus, –a, –um sis
III sing.
collapsus, –a, –um sit
I plur.
collapsi, –ae, –a simus
II plur.
collapsi, –ae, –a sitis
III plur.
collapsi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
collapsus, –a, –um essem
II sing.
collapsus, –a, –um esses
III sing.
collapsus, –a, –um esset
I plur.
collapsi, –ae, –a essemus
II plur.
collapsi, –ae, –a essetis
III plur.
collapsi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
collābĕre
II plur.
collābimĭni
FUTURO
II sing.
collābĭtor
III sing.
collābĭtor
II plur.
–
III plur.
collābuntor
INFINITO
PRESENTE
collābi
PERFETTO
Singolare:
collapsus, –a, –um esse
Plurale:
collapsi, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
collapsūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
collapsūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
collābens, –entis
FUTURO
collapsūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
collapsum
Passivo:
–
GERUNDIO
Genitivo:
collābendi
Dativo:
collābendo
Accusativo:
collābendum
Ablativo:
collābendo
GERUNDIVO
–
collābor v. intr. dep. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android