cŏhŏnestor - Diatesi passiva
(cŏhŏnesto, cŏhŏnestas, cohonestavi, cohonestatum, cŏhŏnestāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
cŏhŏnestor
II sing.
cŏhŏnestāris, cŏhŏnestāre
III sing.
cŏhŏnestātur
I plur.
cŏhŏnestāmur
II plur.
cŏhŏnestamĭni
III plur.
cŏhŏnestantur
IMPERFETTO
I sing.
cŏhŏnestābar
II sing.
cŏhŏnestabāris, cŏhŏnestabāre
III sing.
cŏhŏnestabātur
I plur.
cŏhŏnestabāmur
II plur.
cŏhŏnestabamĭni
III plur.
cŏhŏnestabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
cŏhŏnestābor
II sing.
cŏhŏnestabĕris, cŏhŏnestabĕre
III sing.
cŏhŏnestabĭtur
I plur.
cŏhŏnestabĭmur
II plur.
cŏhŏnestabimĭni
III plur.
cŏhŏnestabuntur
PERFETTO
I sing.
cohonestatus, –a, –um sum
II sing.
cohonestatus, –a, –um es
III sing.
cohonestatus, –a, –um est
I plur.
cohonestati, –ae, –a sumus
II plur.
cohonestati, –ae, –a estis
III plur.
cohonestati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
cohonestatus, –a, –um eram
II sing.
cohonestatus, –a, –um eras
III sing.
cohonestatus, –a, –um erat
I plur.
cohonestati, –ae, –a eramus
II plur.
cohonestati, –ae, –a eratis
III plur.
cohonestati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
cohonestatus, –a, –um ero
II sing.
cohonestatus, –a, –um eris
III sing.
cohonestatus, –a, –um erit
I plur.
cohonestati, –ae, –a erimus
II plur.
cohonestati, –ae, –a eritis
III plur.
cohonestati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
cŏhŏnester
II sing.
cŏhŏnestēris, cŏhŏnestēre
III sing.
cŏhŏnestētur
I plur.
cŏhŏnestēmur
II plur.
cŏhŏnestemĭni
III plur.
cŏhŏnestentur
IMPERFETTO
I sing.
cŏhŏnestārer
II sing.
cŏhŏnestarēris, cŏhŏnestarēre
III sing.
cŏhŏnestarētur
I plur.
cŏhŏnestarēmur
II plur.
cŏhŏnestaremĭni
III plur.
cŏhŏnestarentur
PERFETTO
I sing.
cohonestatus, –a, –um sim
II sing.
cohonestatus, –a, –um sis
III sing.
cohonestatus, –a, –um sit
I plur.
cohonestati, –ae, –a simus
II plur.
cohonestati, –ae, –a sitis
III plur.
cohonestati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
cohonestatus, –a, –um essem
II sing.
cohonestatus, –a, –um esses
III sing.
cohonestatus, –a, –um esset
I plur.
cohonestati, –ae, –a essemus
II plur.
cohonestati, –ae, –a essetis
III plur.
cohonestati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
cŏhŏnestāre
II plur.
cŏhŏnestamĭni
FUTURO
II sing.
cŏhŏnestātor
III sing.
cŏhŏnestātor
II plur.
–
III plur.
cŏhŏnestantor
PARTICIPIO
PERFETTO
cohonestatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
cŏhŏnestāri
PERFETTO
Singolare:
cohonestatus, –a, –um esse
Plurale:
cohonestati, –ae, –a esse
FUTURO
cohonestatum esse
GERUNDIVO
cŏhŏnestandus, –a, –um
SUPINO
cohonestatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
cŏhŏnestor v. tr. I coniug.
---CACHE---

I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android