cŏhŏnestor - Diatesi passiva

(cŏhŏnesto, cŏhŏnestas, cohonestavi, cohonestatum, cŏhŏnestāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
cŏhŏnestor
II sing.
cŏhŏnestāris, cŏhŏnestāre
III sing.
cŏhŏnestātur
I plur.
cŏhŏnestāmur
II plur.
cŏhŏnestamĭni
III plur.
cŏhŏnestantur
IMPERFETTO
I sing.
cŏhŏnestābar
II sing.
cŏhŏnestabāris, cŏhŏnestabāre
III sing.
cŏhŏnestabātur
I plur.
cŏhŏnestabāmur
II plur.
cŏhŏnestabamĭni
III plur.
cŏhŏnestabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
cŏhŏnestābor
II sing.
cŏhŏnestabĕris, cŏhŏnestabĕre
III sing.
cŏhŏnestabĭtur
I plur.
cŏhŏnestabĭmur
II plur.
cŏhŏnestabimĭni
III plur.
cŏhŏnestabuntur
PERFETTO
I sing.
cohonestatus, –a, –um sum
II sing.
cohonestatus, –a, –um es
III sing.
cohonestatus, –a, –um est
I plur.
cohonestati, –ae, –a sumus
II plur.
cohonestati, –ae, –a estis
III plur.
cohonestati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
cohonestatus, –a, –um eram
II sing.
cohonestatus, –a, –um eras
III sing.
cohonestatus, –a, –um erat
I plur.
cohonestati, –ae, –a eramus
II plur.
cohonestati, –ae, –a eratis
III plur.
cohonestati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
cohonestatus, –a, –um ero
II sing.
cohonestatus, –a, –um eris
III sing.
cohonestatus, –a, –um erit
I plur.
cohonestati, –ae, –a erimus
II plur.
cohonestati, –ae, –a eritis
III plur.
cohonestati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
cŏhŏnester
II sing.
cŏhŏnestēris, cŏhŏnestēre
III sing.
cŏhŏnestētur
I plur.
cŏhŏnestēmur
II plur.
cŏhŏnestemĭni
III plur.
cŏhŏnestentur
IMPERFETTO
I sing.
cŏhŏnestārer
II sing.
cŏhŏnestarēris, cŏhŏnestarēre
III sing.
cŏhŏnestarētur
I plur.
cŏhŏnestarēmur
II plur.
cŏhŏnestaremĭni
III plur.
cŏhŏnestarentur
PERFETTO
I sing.
cohonestatus, –a, –um sim
II sing.
cohonestatus, –a, –um sis
III sing.
cohonestatus, –a, –um sit
I plur.
cohonestati, –ae, –a simus
II plur.
cohonestati, –ae, –a sitis
III plur.
cohonestati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
cohonestatus, –a, –um essem
II sing.
cohonestatus, –a, –um esses
III sing.
cohonestatus, –a, –um esset
I plur.
cohonestati, –ae, –a essemus
II plur.
cohonestati, –ae, –a essetis
III plur.
cohonestati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
cŏhŏnestāre
II plur.
cŏhŏnestamĭni
FUTURO
II sing.
cŏhŏnestātor
III sing.
cŏhŏnestātor
II plur.
III plur.
cŏhŏnestantor
PARTICIPIO
PERFETTO
cohonestatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
cŏhŏnestāri
PERFETTO
Singolare:
cohonestatus, –a, –um esse
Plurale:
cohonestati, –ae, –a esse
FUTURO
cohonestatum esse
GERUNDIVO
cŏhŏnestandus, –a, –um
SUPINO
cohonestatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:COHONESTOR100}}
---CACHE---