circumlŏquor - Diatesi attiva

(circumlŏquor, circumlŏquĕris, circumlocutus sum, circumlŏqui)

verbo intransitivo deponente III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
circumlŏquor
II sing.
circumlŏquĕris, circumlŏquĕre
III sing.
circumlŏquĭtur
I plur.
circumlŏquĭmur
II plur.
circumlŏquimĭni
III plur.
circumlŏquuntur
IMPERFETTO
I sing.
circumlŏquēbar
II sing.
circumlŏquebāris, circumlŏquebāre
III sing.
circumlŏquebātur
I plur.
circumlŏquebāmur
II plur.
circumlŏquebamĭni
III plur.
circumlŏquebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
circumlŏquar
II sing.
circumlŏquēris, circumlŏquēre
III sing.
circumlŏquētur
I plur.
circumlŏquēmur
II plur.
circumlŏquemĭni
III plur.
circumlŏquentur
PERFETTO
I sing.
circumlocutus, –a, –um sum
II sing.
circumlocutus, –a, –um es
III sing.
circumlocutus, –a, –um est
I plur.
circumlocuti, –ae, –a sumus
II plur.
circumlocuti, –ae, –a estis
III plur.
circumlocuti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
circumlocutus, –a, –um eram
II sing.
circumlocutus, –a, –um eras
III sing.
circumlocutus, –a, –um erat
I plur.
circumlocuti, –ae, –a eramus
II plur.
circumlocuti, –ae, –a eratis
III plur.
circumlocuti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
circumlocutus, –a, –um ero
II sing.
circumlocutus, –a, –um eris
III sing.
circumlocutus, –a, –um erit
I plur.
circumlocuti, –ae, –a erimus
II plur.
circumlocuti, –ae, –a eritis
III plur.
circumlocuti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
circumlŏquar
II sing.
circumlŏquāris, circumlŏquāre
III sing.
circumlŏquātur
I plur.
circumlŏquāmur
II plur.
circumlŏquamĭni
III plur.
circumlŏquantur
IMPERFETTO
I sing.
circumlŏquĕrer
II sing.
circumlŏquerēris, circumlŏquerēre
III sing.
circumlŏquerētur
I plur.
circumlŏquerēmur
II plur.
circumlŏqueremĭni
III plur.
circumlŏquerentur
PERFETTO
I sing.
circumlocutus, –a, –um sim
II sing.
circumlocutus, –a, –um sis
III sing.
circumlocutus, –a, –um sit
I plur.
circumlocuti, –ae, –a simus
II plur.
circumlocuti, –ae, –a sitis
III plur.
circumlocuti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
circumlocutus, –a, –um essem
II sing.
circumlocutus, –a, –um esses
III sing.
circumlocutus, –a, –um esset
I plur.
circumlocuti, –ae, –a essemus
II plur.
circumlocuti, –ae, –a essetis
III plur.
circumlocuti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
circumlŏquĕre
II plur.
circumlŏquimĭni
FUTURO
II sing.
circumlŏquĭtor
III sing.
circumlŏquĭtor
II plur.
III plur.
circumlŏquuntor
INFINITO
PRESENTE
circumlŏqui
PERFETTO
Singolare:
circumlocutus, –a, –um esse
Plurale:
circumlocuti, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
circumlocutūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
circumlocutūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
circumlŏquens, –entis
FUTURO
circumlocutūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
circumlocutum
Passivo:
GERUNDIO
Genitivo:
circumlŏquendi
Dativo:
circumlŏquendo
Accusativo:
circumlŏquendum
Ablativo:
circumlŏquendo
GERUNDIVO






Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:CIRCUMLOQUOR100}}