circumĭcĭor - Diatesi passiva

(circumĭcĭo, circumĭcis, circumieci, circumiectum, circumĭcĕre)

verbo transitivo III coniugazione in -io

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
circumĭcĭor
II sing.
circumĭcĕris, circumĭcĕre
III sing.
circumĭcĭtur
I plur.
circumĭcĭmur
II plur.
circumĭcimĭni
III plur.
circumĭciuntur
IMPERFETTO
I sing.
circumĭciēbar
II sing.
circumĭciebāris, circumĭciebāre
III sing.
circumĭciebātur
I plur.
circumĭciebāmur
II plur.
circumĭciebamĭni
III plur.
circumĭciebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
circumĭcĭar
II sing.
circumĭciēris, circumĭciēre
III sing.
circumĭciētur
I plur.
circumĭciēmur
II plur.
circumĭciemĭni
III plur.
circumĭcientur
PERFETTO
I sing.
circumiectus, –a, –um sum
II sing.
circumiectus, –a, –um es
III sing.
circumiectus, –a, –um est
I plur.
circumiecti, –ae, –a sumus
II plur.
circumiecti, –ae, –a estis
III plur.
circumiecti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
circumiectus, –a, –um eram
II sing.
circumiectus, –a, –um eras
III sing.
circumiectus, –a, –um erat
I plur.
circumiecti, –ae, –a eramus
II plur.
circumiecti, –ae, –a eratis
III plur.
circumiecti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
circumiectus, –a, –um ero
II sing.
circumiectus, –a, –um eris
III sing.
circumiectus, –a, –um erit
I plur.
circumiecti, –ae, –a erimus
II plur.
circumiecti, –ae, –a eritis
III plur.
circumiecti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
circumĭcĭar
II sing.
circumĭciāris, circumĭciāre
III sing.
circumĭciātur
I plur.
circumĭciāmur
II plur.
circumĭciamĭni
III plur.
circumĭciantur
IMPERFETTO
I sing.
circumĭcĕrer
II sing.
circumĭcerēris, circumĭcerēre
III sing.
circumĭcerētur
I plur.
circumĭcerēmur
II plur.
circumĭceremĭni
III plur.
circumĭcerentur
PERFETTO
I sing.
circumiectus, –a, –um sim
II sing.
circumiectus, –a, –um sis
III sing.
circumiectus, –a, –um sit
I plur.
circumiecti, –ae, –a simus
II plur.
circumiecti, –ae, –a sitis
III plur.
circumiecti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
circumiectus, –a, –um essem
II sing.
circumiectus, –a, –um esses
III sing.
circumiectus, –a, –um esset
I plur.
circumiecti, –ae, –a essemus
II plur.
circumiecti, –ae, –a essetis
III plur.
circumiecti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
II plur.
FUTURO
II sing.
III sing.
II plur.
III plur.
PARTICIPIO
PERFETTO
circumiectus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
circumĭci
PERFETTO
Singolare:
circumiectus, –a, –um esse
Plurale:
circumiecti, –ae, –a esse
FUTURO
circumiectum esse
GERUNDIVO
circumĭciendus, –a, –um
SUPINO
circumiectu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:CIRCUMICIOR100}}