circumdūcor - Diatesi passiva

(circumdūco, circumdūcis, circumduxi, circumductum, circumdūcĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
circumdūcor
II sing.
circumdūcĕris, circumdūcĕre
III sing.
circumdūcĭtur
I plur.
circumdūcĭmur
II plur.
circumdūcimĭni
III plur.
circumdūcuntur
IMPERFETTO
I sing.
circumdūcēbar
II sing.
circumdūcebāris, circumdūcebāre
III sing.
circumdūcebātur
I plur.
circumdūcebāmur
II plur.
circumdūcebamĭni
III plur.
circumdūcebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
circumdūcar
II sing.
circumdūcēris, circumdūcēre
III sing.
circumdūcētur
I plur.
circumdūcēmur
II plur.
circumdūcemĭni
III plur.
circumdūcentur
PERFETTO
I sing.
circumductus, –a, –um sum
II sing.
circumductus, –a, –um es
III sing.
circumductus, –a, –um est
I plur.
circumducti, –ae, –a sumus
II plur.
circumducti, –ae, –a estis
III plur.
circumducti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
circumductus, –a, –um eram
II sing.
circumductus, –a, –um eras
III sing.
circumductus, –a, –um erat
I plur.
circumducti, –ae, –a eramus
II plur.
circumducti, –ae, –a eratis
III plur.
circumducti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
circumductus, –a, –um ero
II sing.
circumductus, –a, –um eris
III sing.
circumductus, –a, –um erit
I plur.
circumducti, –ae, –a erimus
II plur.
circumducti, –ae, –a eritis
III plur.
circumducti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
circumdūcar
II sing.
circumdūcāris, circumdūcāre
III sing.
circumdūcātur
I plur.
circumdūcāmur
II plur.
circumdūcamĭni
III plur.
circumdūcantur
IMPERFETTO
I sing.
circumdūcĕrer
II sing.
circumdūcerēris, circumdūcerēre
III sing.
circumdūcerētur
I plur.
circumdūcerēmur
II plur.
circumdūceremĭni
III plur.
circumdūcerentur
PERFETTO
I sing.
circumductus, –a, –um sim
II sing.
circumductus, –a, –um sis
III sing.
circumductus, –a, –um sit
I plur.
circumducti, –ae, –a simus
II plur.
circumducti, –ae, –a sitis
III plur.
circumducti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
circumductus, –a, –um essem
II sing.
circumductus, –a, –um esses
III sing.
circumductus, –a, –um esset
I plur.
circumducti, –ae, –a essemus
II plur.
circumducti, –ae, –a essetis
III plur.
circumducti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
circumdūcĕre
II plur.
circumdūcimĭni
FUTURO
II sing.
circumdūcĭtor
III sing.
circumdūcĭtor
II plur.
III plur.
circumdūcuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
circumductus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
circumdūci
PERFETTO
Singolare:
circumductus, –a, –um esse
Plurale:
circumducti, –ae, –a esse
FUTURO
circumductum esse
GERUNDIVO
circumdūcendus, –a, –um
SUPINO
circumductu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:CIRCUMDUCOR100}}
---CACHE---