circumdūcor - Diatesi passiva
(circumdūco, circumdūcis, circumduxi, circumductum, circumdūcĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
circumdūcor
II sing.
circumdūcĕris, circumdūcĕre
III sing.
circumdūcĭtur
I plur.
circumdūcĭmur
II plur.
circumdūcimĭni
III plur.
circumdūcuntur
IMPERFETTO
I sing.
circumdūcēbar
II sing.
circumdūcebāris, circumdūcebāre
III sing.
circumdūcebātur
I plur.
circumdūcebāmur
II plur.
circumdūcebamĭni
III plur.
circumdūcebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
circumdūcar
II sing.
circumdūcēris, circumdūcēre
III sing.
circumdūcētur
I plur.
circumdūcēmur
II plur.
circumdūcemĭni
III plur.
circumdūcentur
PERFETTO
I sing.
circumductus, –a, –um sum
II sing.
circumductus, –a, –um es
III sing.
circumductus, –a, –um est
I plur.
circumducti, –ae, –a sumus
II plur.
circumducti, –ae, –a estis
III plur.
circumducti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
circumductus, –a, –um eram
II sing.
circumductus, –a, –um eras
III sing.
circumductus, –a, –um erat
I plur.
circumducti, –ae, –a eramus
II plur.
circumducti, –ae, –a eratis
III plur.
circumducti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
circumductus, –a, –um ero
II sing.
circumductus, –a, –um eris
III sing.
circumductus, –a, –um erit
I plur.
circumducti, –ae, –a erimus
II plur.
circumducti, –ae, –a eritis
III plur.
circumducti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
circumdūcar
II sing.
circumdūcāris, circumdūcāre
III sing.
circumdūcātur
I plur.
circumdūcāmur
II plur.
circumdūcamĭni
III plur.
circumdūcantur
IMPERFETTO
I sing.
circumdūcĕrer
II sing.
circumdūcerēris, circumdūcerēre
III sing.
circumdūcerētur
I plur.
circumdūcerēmur
II plur.
circumdūceremĭni
III plur.
circumdūcerentur
PERFETTO
I sing.
circumductus, –a, –um sim
II sing.
circumductus, –a, –um sis
III sing.
circumductus, –a, –um sit
I plur.
circumducti, –ae, –a simus
II plur.
circumducti, –ae, –a sitis
III plur.
circumducti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
circumductus, –a, –um essem
II sing.
circumductus, –a, –um esses
III sing.
circumductus, –a, –um esset
I plur.
circumducti, –ae, –a essemus
II plur.
circumducti, –ae, –a essetis
III plur.
circumducti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
circumdūcĕre
II plur.
circumdūcimĭni
FUTURO
II sing.
circumdūcĭtor
III sing.
circumdūcĭtor
II plur.
–
III plur.
circumdūcuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
circumductus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
circumdūci
PERFETTO
Singolare:
circumductus, –a, –um esse
Plurale:
circumducti, –ae, –a esse
FUTURO
circumductum esse
GERUNDIVO
circumdūcendus, –a, –um
SUPINO
circumductu
Vedi la forma attiva di questo lemma
circumdūcor v. tr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android