circĭnor - Diatesi passiva

(circĭno, circĭnas, circinavi, circinatum, circĭnāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
circĭnor
II sing.
circĭnāris, circĭnāre
III sing.
circĭnātur
I plur.
circĭnāmur
II plur.
circĭnamĭni
III plur.
circĭnantur
IMPERFETTO
I sing.
circĭnābar
II sing.
circĭnabāris, circĭnabāre
III sing.
circĭnabātur
I plur.
circĭnabāmur
II plur.
circĭnabamĭni
III plur.
circĭnabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
circĭnābor
II sing.
circĭnabĕris, circĭnabĕre
III sing.
circĭnabĭtur
I plur.
circĭnabĭmur
II plur.
circĭnabimĭni
III plur.
circĭnabuntur
PERFETTO
I sing.
circinatus, –a, –um sum
II sing.
circinatus, –a, –um es
III sing.
circinatus, –a, –um est
I plur.
circinati, –ae, –a sumus
II plur.
circinati, –ae, –a estis
III plur.
circinati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
circinatus, –a, –um eram
II sing.
circinatus, –a, –um eras
III sing.
circinatus, –a, –um erat
I plur.
circinati, –ae, –a eramus
II plur.
circinati, –ae, –a eratis
III plur.
circinati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
circinatus, –a, –um ero
II sing.
circinatus, –a, –um eris
III sing.
circinatus, –a, –um erit
I plur.
circinati, –ae, –a erimus
II plur.
circinati, –ae, –a eritis
III plur.
circinati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
circĭner
II sing.
circĭnēris, circĭnēre
III sing.
circĭnētur
I plur.
circĭnēmur
II plur.
circĭnemĭni
III plur.
circĭnentur
IMPERFETTO
I sing.
circĭnārer
II sing.
circĭnarēris, circĭnarēre
III sing.
circĭnarētur
I plur.
circĭnarēmur
II plur.
circĭnaremĭni
III plur.
circĭnarentur
PERFETTO
I sing.
circinatus, –a, –um sim
II sing.
circinatus, –a, –um sis
III sing.
circinatus, –a, –um sit
I plur.
circinati, –ae, –a simus
II plur.
circinati, –ae, –a sitis
III plur.
circinati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
circinatus, –a, –um essem
II sing.
circinatus, –a, –um esses
III sing.
circinatus, –a, –um esset
I plur.
circinati, –ae, –a essemus
II plur.
circinati, –ae, –a essetis
III plur.
circinati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
circĭnāre
II plur.
circĭnamĭni
FUTURO
II sing.
circĭnātor
III sing.
circĭnātor
II plur.
III plur.
circĭnantor
PARTICIPIO
PERFETTO
circinatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
circĭnāri
PERFETTO
Singolare:
circinatus, –a, –um esse
Plurale:
circinati, –ae, –a esse
FUTURO
circinatum esse
GERUNDIVO
circĭnandus, –a, –um
SUPINO
circinatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:CIRCINOR100}}