causor - Diatesi attiva
(causor, causāris, causatus sum, causāri)verbo transitivo deponente I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
causor
II sing.
causāris, causāre
III sing.
causātur
I plur.
causāmur
II plur.
causamĭni
III plur.
causantur
IMPERFETTO
I sing.
causābar
II sing.
causabāris, causabāre
III sing.
causabātur
I plur.
causabāmur
II plur.
causabamĭni
III plur.
causabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
causābor
II sing.
causabĕris, causabĕre
III sing.
causabĭtur
I plur.
causabĭmur
II plur.
causabimĭni
III plur.
causabuntur
PERFETTO
I sing.
causatus, –a, –um sum
II sing.
causatus, –a, –um es
III sing.
causatus, –a, –um est
I plur.
causati, –ae, –a sumus
II plur.
causati, –ae, –a estis
III plur.
causati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
causatus, –a, –um eram
II sing.
causatus, –a, –um eras
III sing.
causatus, –a, –um erat
I plur.
causati, –ae, –a eramus
II plur.
causati, –ae, –a eratis
III plur.
causati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
causatus, –a, –um ero
II sing.
causatus, –a, –um eris
III sing.
causatus, –a, –um erit
I plur.
causati, –ae, –a erimus
II plur.
causati, –ae, –a eritis
III plur.
causati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
causer
II sing.
causēris, causēre
III sing.
causētur
I plur.
causēmur
II plur.
causemĭni
III plur.
causentur
IMPERFETTO
I sing.
causārer
II sing.
causarēris, causarēre
III sing.
causarētur
I plur.
causarēmur
II plur.
causaremĭni
III plur.
causarentur
PERFETTO
I sing.
causatus, –a, –um sim
II sing.
causatus, –a, –um sis
III sing.
causatus, –a, –um sit
I plur.
causati, –ae, –a simus
II plur.
causati, –ae, –a sitis
III plur.
causati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
causatus, –a, –um essem
II sing.
causatus, –a, –um esses
III sing.
causatus, –a, –um esset
I plur.
causati, –ae, –a essemus
II plur.
causati, –ae, –a essetis
III plur.
causati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
causāre
II plur.
causamĭni
FUTURO
II sing.
causātor
III sing.
causātor
II plur.
–
III plur.
causantor
INFINITO
PRESENTE
causāri
PERFETTO
Singolare:
causatus, –a, –um esse
Plurale:
causati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
causatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
causatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
causans, –antis
FUTURO
causatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
causatum
Passivo:
causatu
GERUNDIO
Genitivo:
causandi
Dativo:
causando
Accusativo:
causandum
Ablativo:
causando
GERUNDIVO
causandus, –a, –um
causor v. tr. dep. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android