caupōnor - Diatesi attiva
(caupōnor, caupōnāris, cauponatus sum, caupōnāri)verbo transitivo deponente I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
caupōnor
II sing.
caupōnāris, caupōnāre
III sing.
caupōnātur
I plur.
caupōnāmur
II plur.
caupōnamĭni
III plur.
caupōnantur
IMPERFETTO
I sing.
caupōnābar
II sing.
caupōnabāris, caupōnabāre
III sing.
caupōnabātur
I plur.
caupōnabāmur
II plur.
caupōnabamĭni
III plur.
caupōnabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
caupōnābor
II sing.
caupōnabĕris, caupōnabĕre
III sing.
caupōnabĭtur
I plur.
caupōnabĭmur
II plur.
caupōnabimĭni
III plur.
caupōnabuntur
PERFETTO
I sing.
cauponatus, –a, –um sum
II sing.
cauponatus, –a, –um es
III sing.
cauponatus, –a, –um est
I plur.
cauponati, –ae, –a sumus
II plur.
cauponati, –ae, –a estis
III plur.
cauponati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
cauponatus, –a, –um eram
II sing.
cauponatus, –a, –um eras
III sing.
cauponatus, –a, –um erat
I plur.
cauponati, –ae, –a eramus
II plur.
cauponati, –ae, –a eratis
III plur.
cauponati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
cauponatus, –a, –um ero
II sing.
cauponatus, –a, –um eris
III sing.
cauponatus, –a, –um erit
I plur.
cauponati, –ae, –a erimus
II plur.
cauponati, –ae, –a eritis
III plur.
cauponati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
caupōner
II sing.
caupōnēris, caupōnēre
III sing.
caupōnētur
I plur.
caupōnēmur
II plur.
caupōnemĭni
III plur.
caupōnentur
IMPERFETTO
I sing.
caupōnārer
II sing.
caupōnarēris, caupōnarēre
III sing.
caupōnarētur
I plur.
caupōnarēmur
II plur.
caupōnaremĭni
III plur.
caupōnarentur
PERFETTO
I sing.
cauponatus, –a, –um sim
II sing.
cauponatus, –a, –um sis
III sing.
cauponatus, –a, –um sit
I plur.
cauponati, –ae, –a simus
II plur.
cauponati, –ae, –a sitis
III plur.
cauponati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
cauponatus, –a, –um essem
II sing.
cauponatus, –a, –um esses
III sing.
cauponatus, –a, –um esset
I plur.
cauponati, –ae, –a essemus
II plur.
cauponati, –ae, –a essetis
III plur.
cauponati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
caupōnāre
II plur.
caupōnamĭni
FUTURO
II sing.
caupōnātor
III sing.
caupōnātor
II plur.
–
III plur.
caupōnantor
INFINITO
PRESENTE
caupōnāri
PERFETTO
Singolare:
cauponatus, –a, –um esse
Plurale:
cauponati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
cauponatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
cauponatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
caupōnans, –antis
FUTURO
cauponatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
cauponatum
Passivo:
cauponatu
GERUNDIO
Genitivo:
caupōnandi
Dativo:
caupōnando
Accusativo:
caupōnandum
Ablativo:
caupōnando
GERUNDIVO
caupōnandus, –a, –um
caupōnor v. tr. dep. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android