carmĭnor - Diatesi passiva
(carmĭno, carmĭnas, carminavi, carminatum, carmĭnāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
carmĭnor
II sing.
carmĭnāris, carmĭnāre
III sing.
carmĭnātur
I plur.
carmĭnāmur
II plur.
carmĭnamĭni
III plur.
carmĭnantur
IMPERFETTO
I sing.
carmĭnābar
II sing.
carmĭnabāris, carmĭnabāre
III sing.
carmĭnabātur
I plur.
carmĭnabāmur
II plur.
carmĭnabamĭni
III plur.
carmĭnabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
carmĭnābor
II sing.
carmĭnabĕris, carmĭnabĕre
III sing.
carmĭnabĭtur
I plur.
carmĭnabĭmur
II plur.
carmĭnabimĭni
III plur.
carmĭnabuntur
PERFETTO
I sing.
carminatus, –a, –um sum
II sing.
carminatus, –a, –um es
III sing.
carminatus, –a, –um est
I plur.
carminati, –ae, –a sumus
II plur.
carminati, –ae, –a estis
III plur.
carminati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
carminatus, –a, –um eram
II sing.
carminatus, –a, –um eras
III sing.
carminatus, –a, –um erat
I plur.
carminati, –ae, –a eramus
II plur.
carminati, –ae, –a eratis
III plur.
carminati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
carminatus, –a, –um ero
II sing.
carminatus, –a, –um eris
III sing.
carminatus, –a, –um erit
I plur.
carminati, –ae, –a erimus
II plur.
carminati, –ae, –a eritis
III plur.
carminati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
carmĭner
II sing.
carmĭnēris, carmĭnēre
III sing.
carmĭnētur
I plur.
carmĭnēmur
II plur.
carmĭnemĭni
III plur.
carmĭnentur
IMPERFETTO
I sing.
carmĭnārer
II sing.
carmĭnarēris, carmĭnarēre
III sing.
carmĭnarētur
I plur.
carmĭnarēmur
II plur.
carmĭnaremĭni
III plur.
carmĭnarentur
PERFETTO
I sing.
carminatus, –a, –um sim
II sing.
carminatus, –a, –um sis
III sing.
carminatus, –a, –um sit
I plur.
carminati, –ae, –a simus
II plur.
carminati, –ae, –a sitis
III plur.
carminati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
carminatus, –a, –um essem
II sing.
carminatus, –a, –um esses
III sing.
carminatus, –a, –um esset
I plur.
carminati, –ae, –a essemus
II plur.
carminati, –ae, –a essetis
III plur.
carminati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
carmĭnāre
II plur.
carmĭnamĭni
FUTURO
II sing.
carmĭnātor
III sing.
carmĭnātor
II plur.
–
III plur.
carmĭnantor
PARTICIPIO
PERFETTO
carminatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
carmĭnāri
PERFETTO
Singolare:
carminatus, –a, –um esse
Plurale:
carminati, –ae, –a esse
FUTURO
carminatum esse
GERUNDIVO
carmĭnandus, –a, –um
SUPINO
carminatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
carmĭnor v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android