candēfĭo - Diatesi passiva
(candēfăcĭo, candēfăcis, candefeci, candefactum, candēfăcĕre)verbo transitivo III coniugazione in -io
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
candēfĭo
II sing.
candēfis
III sing.
candēfit
I plur.
candēfīmus
II plur.
candēfītis
III plur.
candēfiunt
IMPERFETTO
I sing.
candēfiēbam
II sing.
candēfiēbas
III sing.
candēfiēbat
I plur.
candēfiebāmus
II plur.
candēfiebātis
III plur.
candēfiēbant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
candēfĭam
II sing.
candēfĭes
III sing.
candēfĭet
I plur.
candēfiēmus
II plur.
candēfiētis
III plur.
candēfĭent
PERFETTO
I sing.
candefactus, –a, –um sum
II sing.
candefactus, –a, –um es
III sing.
candefactus, –a, –um est
I plur.
candefacti, –ae, –a sumus
II plur.
candefacti, –ae, –a estis
III plur.
candefacti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
candefactus, –a, –um eram
II sing.
candefactus, –a, –um eras
III sing.
candefactus, –a, –um erat
I plur.
candefacti, –ae, –a eramus
II plur.
candefacti, –ae, –a eratis
III plur.
candefacti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
candefactus, –a, –um ero
II sing.
candefactus, –a, –um eris
III sing.
candefactus, –a, –um erit
I plur.
candefacti, –ae, –a erimus
II plur.
candefacti, –ae, –a eritis
III plur.
candefacti, –ae, –a erunt
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
candēfĭam
II sing.
candēfĭas
III sing.
candēfĭat
I plur.
candēfiāmus
II plur.
candēfiātis
III plur.
candēfĭant
IMPERFETTO
I sing.
candēfiĕrem
II sing.
candēfiĕres
III sing.
candēfiĕret
I plur.
candēferēmus
II plur.
candēferētis
III plur.
candēfĕrent
PERFETTO
I sing.
candefactus, –a, –um sim
II sing.
candefactus, –a, –um sis
III sing.
candefactus, –a, –um sit
I plur.
candefacti, –ae, –a simus
II plur.
candefacti, –ae, –a sitis
III plur.
candefacti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
candefactus, –a, –um essem
II sing.
candefactus, –a, –um esses
III sing.
candefactus, –a, –um esset
I plur.
candefacti, –ae, –a essemus
II plur.
candefacti, –ae, –a essetis
III plur.
candefacti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
candēfi
II plur.
candēfĭte
FUTURO
II sing.
candēfĭto
III sing.
candēfĭto
II plur.
candēfitōte
III plur.
–
PARTICIPIO
PRESENTE
–
FUTURO
candēfuturus, –a, –um
SUPINO
Attivo:
candefactum
Passivo:
candefactu
INFINITO
PRESENTE
candēfieri
PERFETTO
Singolare:
candefactus, –a, –um esse
Plurale:
candefacti, –ae, –a esse
FUTURO
Attivo:
candēfurum, –am, –um esse, candēfuros, –as, –a esse
Passivo:
candefactum, –am, –um iri, candefactos, –as, –a iri
GERUNDIO
Genitivo:
–
Dativo:
–
Accusativo:
–
Ablativo:
–
GERUNDIVO
candēfăciendus, –a, –um
Vedi la forma attiva di questo lemma
candēfĭo v. tr. III coniug. in -io
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android