cămīnor - Diatesi passiva
(cămīno, cămīnas, caminatum, cămīnāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
cămīnor
II sing.
cămīnāris, cămīnāre
III sing.
cămīnātur
I plur.
cămīnāmur
II plur.
cămīnamĭni
III plur.
cămīnantur
IMPERFETTO
I sing.
cămīnābar
II sing.
cămīnabāris, cămīnabāre
III sing.
cămīnabātur
I plur.
cămīnabāmur
II plur.
cămīnabamĭni
III plur.
cămīnabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
cămīnābor
II sing.
cămīnabĕris, cămīnabĕre
III sing.
cămīnabĭtur
I plur.
cămīnabĭmur
II plur.
cămīnabimĭni
III plur.
cămīnabuntur
PERFETTO
I sing.
caminatus, –a, –um sum
II sing.
caminatus, –a, –um es
III sing.
caminatus, –a, –um est
I plur.
caminati, –ae, –a sumus
II plur.
caminati, –ae, –a estis
III plur.
caminati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
caminatus, –a, –um eram
II sing.
caminatus, –a, –um eras
III sing.
caminatus, –a, –um erat
I plur.
caminati, –ae, –a eramus
II plur.
caminati, –ae, –a eratis
III plur.
caminati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
caminatus, –a, –um ero
II sing.
caminatus, –a, –um eris
III sing.
caminatus, –a, –um erit
I plur.
caminati, –ae, –a erimus
II plur.
caminati, –ae, –a eritis
III plur.
caminati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
cămīner
II sing.
cămīnēris, cămīnēre
III sing.
cămīnētur
I plur.
cămīnēmur
II plur.
cămīnemĭni
III plur.
cămīnentur
IMPERFETTO
I sing.
cămīnārer
II sing.
cămīnarēris, cămīnarēre
III sing.
cămīnarētur
I plur.
cămīnarēmur
II plur.
cămīnaremĭni
III plur.
cămīnarentur
PERFETTO
I sing.
caminatus, –a, –um sim
II sing.
caminatus, –a, –um sis
III sing.
caminatus, –a, –um sit
I plur.
caminati, –ae, –a simus
II plur.
caminati, –ae, –a sitis
III plur.
caminati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
caminatus, –a, –um essem
II sing.
caminatus, –a, –um esses
III sing.
caminatus, –a, –um esset
I plur.
caminati, –ae, –a essemus
II plur.
caminati, –ae, –a essetis
III plur.
caminati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
cămīnāre
II plur.
cămīnamĭni
FUTURO
II sing.
cămīnātor
III sing.
cămīnātor
II plur.
–
III plur.
cămīnantor
PARTICIPIO
PERFETTO
caminatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
cămīnāri
PERFETTO
Singolare:
caminatus, –a, –um esse
Plurale:
caminati, –ae, –a esse
FUTURO
caminatum esse
GERUNDIVO
cămīnandus, –a, –um
SUPINO
caminatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
cămīnor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android