Donazione

caecĭgĕnus

(caecigenus, caecigenă, caecigenum)

aggettivo I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
caecigenus
Gen.
caecigeni
Dat.
caecigeno
Acc.
caecigenum
Abl.
caecigeno
Voc.
caecigene
PLURALE
Nom.
caecigeni
Gen.
caecigenōrum
Dat.
caecigenis
Acc.
caecigenos
Abl.
caecigenis
Voc.
caecigeni
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
caecigenă
Gen.
caecigenae
Dat.
caecigenae
Acc.
caecigenam
Abl.
caecigenā
Voc.
caecigenă
PLURALE
Nom.
caecigenae
Gen.
caecigenārum
Dat.
caecigenis
Acc.
caecigenas
Abl.
caecigenis
Voc.
caecigenae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
caecigenum
Gen.
caecigeni
Dat.
caecigeno
Acc.
caecigenum
Abl.
caecigeno
Voc.
caecigenum
PLURALE
Nom.
caecigena
Gen.
caecigenōrum
Dat.
caecigenis
Acc.
caecigena
Abl.
caecigenis
Voc.
caecigena

‹ caecatus
caecĭlĭa ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
caecans agg. part. pres. II cl.
caecātŏr sost. masch. III decl.
caecatūrūs agg. part. fut.
caecatus agg. part. perf. I cl.
caecatus agg. inf. perf.
caecĭgĕnus agg. I cl.
caecĭlĭa sost. femm. I decl.
Caecĭlĭa sost. femm. I decl.
Caecĭlĭānus agg. I cl.
Caecĭlĭus agg. I cl.
Caecĭlĭus sost. masch. II decl.
Caecĭna sost. masch. I decl.
caecĭtās sost. femm. III decl.
caeco v. tr. I coniug.
caecor v. tr. I coniug.
Caecŭbum Sost. nt. II decl.
Caecŭbus agg. I cl.
caecus agg. I cl.
caecūtiens agg. part. pres. II cl.
caecūtĭo v. intr. IV coniug.
{{ID:CAECIGENUS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android