Donazione

būcĭnans


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
būcĭnans
Gen.
būcĭnantis
Dat.
būcĭnanti
Acc.
būcĭnantem
Abl.
būcĭnans
Voc.
būcĭnanti
PLURALE
Nom.
būcĭnantes
Gen.
būcĭnantium
Dat.
būcĭnantibus
Acc.
būcĭnantes
Abl.
būcĭnantes
Voc.
būcĭnantibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
būcĭnans
Gen.
būcĭnantis
Dat.
būcĭnanti
Acc.
būcĭnantem
Abl.
būcĭnans
Voc.
būcĭnanti
PLURALE
Nom.
būcĭnantes
Gen.
būcĭnantium
Dat.
būcĭnantibus
Acc.
būcĭnantes
Abl.
būcĭnantes
Voc.
būcĭnantibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
būcĭnans
Gen.
būcĭnantis
Dat.
būcĭnanti
Acc.
būcĭnans
Abl.
būcĭnans
Voc.
būcĭnanti
PLURALE
Nom.
būcĭnantia
Gen.
būcĭnantium
Dat.
būcĭnantibus
Acc.
būcĭnantia
Abl.
būcĭnantia
Voc.
būcĭnantibus

‹ būcĭna
būcĭnātŏr ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
Būcĕphălus sost. masch. II decl.
būcĕrĭus agg. I cl.
būcĕrus agg. I cl.
būcētum Sost. nt. II decl.
būcĭna sost. femm. I decl.
būcĭnans agg. part. pres. II cl.
būcĭnātŏr sost. masch. III decl.
bucinatūrūs agg. part. fut.
būcĭno v. intr. I coniug.
būcĭnum Sost. nt. II decl.
būcĭnus sost. masch. II decl.
būcitum Sost. nt. II decl.
būcŏlĭca Sost. nt. pl. II decl.
būcŏlĭcos agg. I cl.
būcŏlĭcus agg. I cl.
būcŭla sost. femm. I decl.
būcŭlus sost. masch. II decl.
būfo sost. masch. III decl.
Būgŏnĭa sost. femm. I decl.
bulbācĕus agg. I cl.
{{ID:BUCINANS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android