bĭpertĭor - Diatesi passiva

(bĭpertĭo, bĭpertis, bipertitum, bĭpertīre)

verbo transitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
bĭpertĭor
II sing.
bĭpertīris, bĭpertīre
III sing.
bĭpertītur
I plur.
bĭpertīmur
II plur.
bĭpertimĭni
III plur.
bĭpertiuntur
IMPERFETTO
I sing.
bĭpertiēbar
II sing.
bĭpertiebāris, bĭpertiebāre
III sing.
bĭpertiebātur
I plur.
bĭpertiebāmur
II plur.
bĭpertiebamĭni
III plur.
bĭpertiebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
bĭpertĭar
II sing.
bĭpertiēris, bĭpertiēre
III sing.
bĭpertiētur
I plur.
bĭpertiēmur
II plur.
bĭpertiemĭni
III plur.
bĭpertientur
PERFETTO
I sing.
bipertitus, –a, –um sum
II sing.
bipertitus, –a, –um es
III sing.
bipertitus, –a, –um est
I plur.
bipertiti, –ae, –a sumus
II plur.
bipertiti, –ae, –a estis
III plur.
bipertiti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
bipertitus, –a, –um eram
II sing.
bipertitus, –a, –um eras
III sing.
bipertitus, –a, –um erat
I plur.
bipertiti, –ae, –a eramus
II plur.
bipertiti, –ae, –a eratis
III plur.
bipertiti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
bipertitus, –a, –um ero
II sing.
bipertitus, –a, –um eris
III sing.
bipertitus, –a, –um erit
I plur.
bipertiti, –ae, –a erimus
II plur.
bipertiti, –ae, –a eritis
III plur.
bipertiti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
bĭpertĭar
II sing.
bĭpertiāris, bĭpertiāre
III sing.
bĭpertiātur
I plur.
bĭpertiāmur
II plur.
bĭpertiamĭni
III plur.
bĭpertiantur
IMPERFETTO
I sing.
bĭpertīrer
II sing.
bĭpertirēris, bĭpertirēre
III sing.
bĭpertirētur
I plur.
bĭpertirēmur
II plur.
bĭpertirēmini
III plur.
bĭpertirentur
PERFETTO
I sing.
bipertitus, –a, –um sim
II sing.
bipertitus, –a, –um sis
III sing.
bipertitus, –a, –um sit
I plur.
bipertiti, –ae, –a simus
II plur.
bipertiti, –ae, –a sitis
III plur.
bipertiti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
bipertitus, –a, –um essem
II sing.
bipertitus, –a, –um esses
III sing.
bipertitus, –a, –um esset
I plur.
bipertiti, –ae, –a essemus
II plur.
bipertiti, –ae, –a essetis
III plur.
bipertiti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
bĭpertīre
II plur.
bĭpertimĭni
FUTURO
II sing.
bĭpertītor
III sing.
bĭpertītor
II plur.
III plur.
bĭpertiuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
bipertitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
bĭpertīri
PERFETTO
Singolare:
bipertitus, –a, –um esse
Plurale:
bipertiti, –ae, –a esse
FUTURO
bipertitum esse
GERUNDIVO
bĭpertiendus, –a, –um
SUPINO
bipertitu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:BIPERTIOR100}}