bĭpartĭor - Diatesi passiva
(bĭpartĭo, bĭpartis, bipartitum, bĭpartīre)verbo transitivo IV coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
bĭpartĭor
II sing.
bĭpartīris, bĭpartīre
III sing.
bĭpartītur
I plur.
bĭpartīmur
II plur.
bĭpartimĭni
III plur.
bĭpartiuntur
IMPERFETTO
I sing.
bĭpartiēbar
II sing.
bĭpartiebāris, bĭpartiebāre
III sing.
bĭpartiebātur
I plur.
bĭpartiebāmur
II plur.
bĭpartiebamĭni
III plur.
bĭpartiebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
bĭpartĭar
II sing.
bĭpartiēris, bĭpartiēre
III sing.
bĭpartiētur
I plur.
bĭpartiēmur
II plur.
bĭpartiemĭni
III plur.
bĭpartientur
PERFETTO
I sing.
bipartitus, –a, –um sum
II sing.
bipartitus, –a, –um es
III sing.
bipartitus, –a, –um est
I plur.
bipartiti, –ae, –a sumus
II plur.
bipartiti, –ae, –a estis
III plur.
bipartiti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
bipartitus, –a, –um eram
II sing.
bipartitus, –a, –um eras
III sing.
bipartitus, –a, –um erat
I plur.
bipartiti, –ae, –a eramus
II plur.
bipartiti, –ae, –a eratis
III plur.
bipartiti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
bipartitus, –a, –um ero
II sing.
bipartitus, –a, –um eris
III sing.
bipartitus, –a, –um erit
I plur.
bipartiti, –ae, –a erimus
II plur.
bipartiti, –ae, –a eritis
III plur.
bipartiti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
bĭpartĭar
II sing.
bĭpartiāris, bĭpartiāre
III sing.
bĭpartiātur
I plur.
bĭpartiāmur
II plur.
bĭpartiamĭni
III plur.
bĭpartiantur
IMPERFETTO
I sing.
bĭpartīrer
II sing.
bĭpartirēris, bĭpartirēre
III sing.
bĭpartirētur
I plur.
bĭpartirēmur
II plur.
bĭpartirēmini
III plur.
bĭpartirentur
PERFETTO
I sing.
bipartitus, –a, –um sim
II sing.
bipartitus, –a, –um sis
III sing.
bipartitus, –a, –um sit
I plur.
bipartiti, –ae, –a simus
II plur.
bipartiti, –ae, –a sitis
III plur.
bipartiti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
bipartitus, –a, –um essem
II sing.
bipartitus, –a, –um esses
III sing.
bipartitus, –a, –um esset
I plur.
bipartiti, –ae, –a essemus
II plur.
bipartiti, –ae, –a essetis
III plur.
bipartiti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
bĭpartīre
II plur.
bĭpartimĭni
FUTURO
II sing.
bĭpartītor
III sing.
bĭpartītor
II plur.
–
III plur.
bĭpartiuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
bipartitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
bĭpartīri
PERFETTO
Singolare:
bipartitus, –a, –um esse
Plurale:
bipartiti, –ae, –a esse
FUTURO
bipartitum esse
GERUNDIVO
bĭpartiendus, –a, –um
SUPINO
bipartitu
Vedi la forma attiva di questo lemma
bĭpartĭor v. tr. IV coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android