autŭmor - Diatesi passiva

(autŭmo, autŭmas, autumavi, autumatum, autŭmāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
autŭmor
II sing.
autŭmāris, autŭmāre
III sing.
autŭmātur
I plur.
autŭmāmur
II plur.
autŭmamĭni
III plur.
autŭmantur
IMPERFETTO
I sing.
autŭmābar
II sing.
autŭmabāris, autŭmabāre
III sing.
autŭmabātur
I plur.
autŭmabāmur
II plur.
autŭmabamĭni
III plur.
autŭmabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
autŭmābor
II sing.
autŭmabĕris, autŭmabĕre
III sing.
autŭmabĭtur
I plur.
autŭmabĭmur
II plur.
autŭmabimĭni
III plur.
autŭmabuntur
PERFETTO
I sing.
autumatus, –a, –um sum
II sing.
autumatus, –a, –um es
III sing.
autumatus, –a, –um est
I plur.
autumati, –ae, –a sumus
II plur.
autumati, –ae, –a estis
III plur.
autumati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
autumatus, –a, –um eram
II sing.
autumatus, –a, –um eras
III sing.
autumatus, –a, –um erat
I plur.
autumati, –ae, –a eramus
II plur.
autumati, –ae, –a eratis
III plur.
autumati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
autumatus, –a, –um ero
II sing.
autumatus, –a, –um eris
III sing.
autumatus, –a, –um erit
I plur.
autumati, –ae, –a erimus
II plur.
autumati, –ae, –a eritis
III plur.
autumati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
autŭmer
II sing.
autŭmēris, autŭmēre
III sing.
autŭmētur
I plur.
autŭmēmur
II plur.
autŭmemĭni
III plur.
autŭmentur
IMPERFETTO
I sing.
autŭmārer
II sing.
autŭmarēris, autŭmarēre
III sing.
autŭmarētur
I plur.
autŭmarēmur
II plur.
autŭmaremĭni
III plur.
autŭmarentur
PERFETTO
I sing.
autumatus, –a, –um sim
II sing.
autumatus, –a, –um sis
III sing.
autumatus, –a, –um sit
I plur.
autumati, –ae, –a simus
II plur.
autumati, –ae, –a sitis
III plur.
autumati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
autumatus, –a, –um essem
II sing.
autumatus, –a, –um esses
III sing.
autumatus, –a, –um esset
I plur.
autumati, –ae, –a essemus
II plur.
autumati, –ae, –a essetis
III plur.
autumati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
autŭmāre
II plur.
autŭmamĭni
FUTURO
II sing.
autŭmātor
III sing.
autŭmātor
II plur.
III plur.
autŭmantor
PARTICIPIO
PERFETTO
autumatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
autŭmāri
PERFETTO
Singolare:
autumatus, –a, –um esse
Plurale:
autumati, –ae, –a esse
FUTURO
autumatum esse
GERUNDIVO
autŭmandus, –a, –um
SUPINO
autumatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:AUTUMOR100}}
---CACHE---