Donazione

auscultor - Diatesi passiva

(ausculto, auscultas, auscultavi, auscultatum, auscultāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
auscultor
II sing.
auscultāris, auscultāre
III sing.
auscultātur
I plur.
auscultāmur
II plur.
auscultamĭni
III plur.
auscultantur
IMPERFETTO
I sing.
auscultābar
II sing.
auscultabāris, auscultabāre
III sing.
auscultabātur
I plur.
auscultabāmur
II plur.
auscultabamĭni
III plur.
auscultabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
auscultābor
II sing.
auscultabĕris, auscultabĕre
III sing.
auscultabĭtur
I plur.
auscultabĭmur
II plur.
auscultabimĭni
III plur.
auscultabuntur
PERFETTO
I sing.
auscultatus, –a, –um sum
II sing.
auscultatus, –a, –um es
III sing.
auscultatus, –a, –um est
I plur.
auscultati, –ae, –a sumus
II plur.
auscultati, –ae, –a estis
III plur.
auscultati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
auscultatus, –a, –um eram
II sing.
auscultatus, –a, –um eras
III sing.
auscultatus, –a, –um erat
I plur.
auscultati, –ae, –a eramus
II plur.
auscultati, –ae, –a eratis
III plur.
auscultati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
auscultatus, –a, –um ero
II sing.
auscultatus, –a, –um eris
III sing.
auscultatus, –a, –um erit
I plur.
auscultati, –ae, –a erimus
II plur.
auscultati, –ae, –a eritis
III plur.
auscultati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
ausculter
II sing.
auscultēris, auscultēre
III sing.
auscultētur
I plur.
auscultēmur
II plur.
auscultemĭni
III plur.
auscultentur
IMPERFETTO
I sing.
auscultārer
II sing.
auscultarēris, auscultarēre
III sing.
auscultarētur
I plur.
auscultarēmur
II plur.
auscultaremĭni
III plur.
auscultarentur
PERFETTO
I sing.
auscultatus, –a, –um sim
II sing.
auscultatus, –a, –um sis
III sing.
auscultatus, –a, –um sit
I plur.
auscultati, –ae, –a simus
II plur.
auscultati, –ae, –a sitis
III plur.
auscultati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
auscultatus, –a, –um essem
II sing.
auscultatus, –a, –um esses
III sing.
auscultatus, –a, –um esset
I plur.
auscultati, –ae, –a essemus
II plur.
auscultati, –ae, –a essetis
III plur.
auscultati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
auscultāre
II plur.
auscultamĭni
FUTURO
II sing.
auscultātor
III sing.
auscultātor
II plur.
–
III plur.
auscultantor
PARTICIPIO
PERFETTO
auscultatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
auscultāri
PERFETTO
Singolare:
auscultatus, –a, –um esse
Plurale:
auscultati, –ae, –a esse
FUTURO
auscultatum esse
GERUNDIVO
auscultandus, –a, –um
SUPINO
auscultatu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ ausculto
ausculum ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
auscultatūrūs agg. part. fut.
auscultātŭs sost. masch. IV decl.
auscultatus agg. part. perf. I cl.
auscultatus agg. inf. perf.
ausculto v. tr. e intr. I coniug.
auscultor v. tr. e intr. I coniug.
ausculum Sost. nt. II decl.
Ausētāni sost. masch. pl. II decl.
Ausētānus agg. I cl.
Ausŏna sost. femm. I decl.
Ausŏnēs sost. masch. pl. III decl.
Ausŏnĭa sost. femm. I decl.
Ausŏnĭdae sost. masch. pl. I decl.
Ausŏnĭi sost. masch. pl. II decl.
Ausŏnis agg. II cl.
Ausŏnĭus agg. I cl.
Ausŏnĭus sost. masch. II decl.
auspex sost. masch. III decl.
auspĭcābĭlis agg. II cl.
auspĭcālis agg. II cl.
{{ID:AUSCULTOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android