auctōror - Diatesi passiva

(auctōro, auctōras, auctoravi, auctoratum, auctōrāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
auctōror
II sing.
auctōrāris, auctōrāre
III sing.
auctōrātur
I plur.
auctōrāmur
II plur.
auctōramĭni
III plur.
auctōrantur
IMPERFETTO
I sing.
auctōrābar
II sing.
auctōrabāris, auctōrabāre
III sing.
auctōrabātur
I plur.
auctōrabāmur
II plur.
auctōrabamĭni
III plur.
auctōrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
auctōrābor
II sing.
auctōrabĕris, auctōrabĕre
III sing.
auctōrabĭtur
I plur.
auctōrabĭmur
II plur.
auctōrabimĭni
III plur.
auctōrabuntur
PERFETTO
I sing.
auctoratus, –a, –um sum
II sing.
auctoratus, –a, –um es
III sing.
auctoratus, –a, –um est
I plur.
auctorati, –ae, –a sumus
II plur.
auctorati, –ae, –a estis
III plur.
auctorati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
auctoratus, –a, –um eram
II sing.
auctoratus, –a, –um eras
III sing.
auctoratus, –a, –um erat
I plur.
auctorati, –ae, –a eramus
II plur.
auctorati, –ae, –a eratis
III plur.
auctorati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
auctoratus, –a, –um ero
II sing.
auctoratus, –a, –um eris
III sing.
auctoratus, –a, –um erit
I plur.
auctorati, –ae, –a erimus
II plur.
auctorati, –ae, –a eritis
III plur.
auctorati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
auctōrer
II sing.
auctōrēris, auctōrēre
III sing.
auctōrētur
I plur.
auctōrēmur
II plur.
auctōremĭni
III plur.
auctōrentur
IMPERFETTO
I sing.
auctōrārer
II sing.
auctōrarēris, auctōrarēre
III sing.
auctōrarētur
I plur.
auctōrarēmur
II plur.
auctōraremĭni
III plur.
auctōrarentur
PERFETTO
I sing.
auctoratus, –a, –um sim
II sing.
auctoratus, –a, –um sis
III sing.
auctoratus, –a, –um sit
I plur.
auctorati, –ae, –a simus
II plur.
auctorati, –ae, –a sitis
III plur.
auctorati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
auctoratus, –a, –um essem
II sing.
auctoratus, –a, –um esses
III sing.
auctoratus, –a, –um esset
I plur.
auctorati, –ae, –a essemus
II plur.
auctorati, –ae, –a essetis
III plur.
auctorati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
auctōrāre
II plur.
auctōramĭni
FUTURO
II sing.
auctōrātor
III sing.
auctōrātor
II plur.
III plur.
auctōrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
auctoratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
auctōrāri
PERFETTO
Singolare:
auctoratus, –a, –um esse
Plurale:
auctorati, –ae, –a esse
FUTURO
auctoratum esse
GERUNDIVO
auctōrandus, –a, –um
SUPINO
auctoratu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:AUCTOROR100}}
---CACHE---