attĕnŭor - Diatesi passiva
(attĕnŭo, attĕnŭas, attenuavi, attenuatum, attĕnŭāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
attĕnŭor
II sing.
attĕnŭāris, attĕnŭāre
III sing.
attĕnŭātur
I plur.
attĕnŭāmur
II plur.
attĕnŭamĭni
III plur.
attĕnŭantur
IMPERFETTO
I sing.
attĕnŭābar
II sing.
attĕnŭabāris, attĕnŭabāre
III sing.
attĕnŭabātur
I plur.
attĕnŭabāmur
II plur.
attĕnŭabamĭni
III plur.
attĕnŭabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
attĕnŭābor
II sing.
attĕnŭabĕris, attĕnŭabĕre
III sing.
attĕnŭabĭtur
I plur.
attĕnŭabĭmur
II plur.
attĕnŭabimĭni
III plur.
attĕnŭabuntur
PERFETTO
I sing.
attenuatus, –a, –um sum
II sing.
attenuatus, –a, –um es
III sing.
attenuatus, –a, –um est
I plur.
attenuati, –ae, –a sumus
II plur.
attenuati, –ae, –a estis
III plur.
attenuati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
attenuatus, –a, –um eram
II sing.
attenuatus, –a, –um eras
III sing.
attenuatus, –a, –um erat
I plur.
attenuati, –ae, –a eramus
II plur.
attenuati, –ae, –a eratis
III plur.
attenuati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
attenuatus, –a, –um ero
II sing.
attenuatus, –a, –um eris
III sing.
attenuatus, –a, –um erit
I plur.
attenuati, –ae, –a erimus
II plur.
attenuati, –ae, –a eritis
III plur.
attenuati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
attĕnŭer
II sing.
attĕnŭēris, attĕnŭēre
III sing.
attĕnŭētur
I plur.
attĕnŭēmur
II plur.
attĕnŭemĭni
III plur.
attĕnŭentur
IMPERFETTO
I sing.
attĕnŭārer
II sing.
attĕnŭarēris, attĕnŭarēre
III sing.
attĕnŭarētur
I plur.
attĕnŭarēmur
II plur.
attĕnŭaremĭni
III plur.
attĕnŭarentur
PERFETTO
I sing.
attenuatus, –a, –um sim
II sing.
attenuatus, –a, –um sis
III sing.
attenuatus, –a, –um sit
I plur.
attenuati, –ae, –a simus
II plur.
attenuati, –ae, –a sitis
III plur.
attenuati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
attenuatus, –a, –um essem
II sing.
attenuatus, –a, –um esses
III sing.
attenuatus, –a, –um esset
I plur.
attenuati, –ae, –a essemus
II plur.
attenuati, –ae, –a essetis
III plur.
attenuati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
attĕnŭāre
II plur.
attĕnŭamĭni
FUTURO
II sing.
attĕnŭātor
III sing.
attĕnŭātor
II plur.
–
III plur.
attĕnŭantor
PARTICIPIO
PERFETTO
attenuatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
attĕnŭāri
PERFETTO
Singolare:
attenuatus, –a, –um esse
Plurale:
attenuati, –ae, –a esse
FUTURO
attenuatum esse
GERUNDIVO
attĕnŭandus, –a, –um
SUPINO
attenuatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
attĕnŭor v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android