astringor - Diatesi passiva
(astringo, astringis, astrinxi, astrictum, astringĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
astringor
II sing.
astringĕris, astringĕre
III sing.
astringĭtur
I plur.
astringĭmur
II plur.
astringimĭni
III plur.
astringuntur
IMPERFETTO
I sing.
astringēbar
II sing.
astringebāris, astringebāre
III sing.
astringebātur
I plur.
astringebāmur
II plur.
astringebamĭni
III plur.
astringebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
astringar
II sing.
astringēris, astringēre
III sing.
astringētur
I plur.
astringēmur
II plur.
astringemĭni
III plur.
astringentur
PERFETTO
I sing.
astrictus, –a, –um sum
II sing.
astrictus, –a, –um es
III sing.
astrictus, –a, –um est
I plur.
astricti, –ae, –a sumus
II plur.
astricti, –ae, –a estis
III plur.
astricti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
astrictus, –a, –um eram
II sing.
astrictus, –a, –um eras
III sing.
astrictus, –a, –um erat
I plur.
astricti, –ae, –a eramus
II plur.
astricti, –ae, –a eratis
III plur.
astricti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
astrictus, –a, –um ero
II sing.
astrictus, –a, –um eris
III sing.
astrictus, –a, –um erit
I plur.
astricti, –ae, –a erimus
II plur.
astricti, –ae, –a eritis
III plur.
astricti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
astringar
II sing.
astringāris, astringāre
III sing.
astringātur
I plur.
astringāmur
II plur.
astringamĭni
III plur.
astringantur
IMPERFETTO
I sing.
astringĕrer
II sing.
astringerēris, astringerēre
III sing.
astringerētur
I plur.
astringerēmur
II plur.
astringeremĭni
III plur.
astringerentur
PERFETTO
I sing.
astrictus, –a, –um sim
II sing.
astrictus, –a, –um sis
III sing.
astrictus, –a, –um sit
I plur.
astricti, –ae, –a simus
II plur.
astricti, –ae, –a sitis
III plur.
astricti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
astrictus, –a, –um essem
II sing.
astrictus, –a, –um esses
III sing.
astrictus, –a, –um esset
I plur.
astricti, –ae, –a essemus
II plur.
astricti, –ae, –a essetis
III plur.
astricti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
astringĕre
II plur.
astringimĭni
FUTURO
II sing.
astringĭtor
III sing.
astringĭtor
II plur.
–
III plur.
astringuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
astrictus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
astringi
PERFETTO
Singolare:
astrictus, –a, –um esse
Plurale:
astricti, –ae, –a esse
FUTURO
astrictum esse
GERUNDIVO
astringendus, –a, –um
SUPINO
astrictu
Vedi la forma attiva di questo lemma
astringor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android