assūmor - Diatesi passiva

(assūmo, assūmis, assumpsi, assumptum, assūmĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
assūmor
II sing.
assūmĕris, assūmĕre
III sing.
assūmĭtur
I plur.
assūmĭmur
II plur.
assūmimĭni
III plur.
assūmuntur
IMPERFETTO
I sing.
assūmēbar
II sing.
assūmebāris, assūmebāre
III sing.
assūmebātur
I plur.
assūmebāmur
II plur.
assūmebamĭni
III plur.
assūmebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
assūmar
II sing.
assūmēris, assūmēre
III sing.
assūmētur
I plur.
assūmēmur
II plur.
assūmemĭni
III plur.
assūmentur
PERFETTO
I sing.
assumptus, –a, –um sum
II sing.
assumptus, –a, –um es
III sing.
assumptus, –a, –um est
I plur.
assumpti, –ae, –a sumus
II plur.
assumpti, –ae, –a estis
III plur.
assumpti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
assumptus, –a, –um eram
II sing.
assumptus, –a, –um eras
III sing.
assumptus, –a, –um erat
I plur.
assumpti, –ae, –a eramus
II plur.
assumpti, –ae, –a eratis
III plur.
assumpti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
assumptus, –a, –um ero
II sing.
assumptus, –a, –um eris
III sing.
assumptus, –a, –um erit
I plur.
assumpti, –ae, –a erimus
II plur.
assumpti, –ae, –a eritis
III plur.
assumpti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
assūmar
II sing.
assūmāris, assūmāre
III sing.
assūmātur
I plur.
assūmāmur
II plur.
assūmamĭni
III plur.
assūmantur
IMPERFETTO
I sing.
assūmĕrer
II sing.
assūmerēris, assūmerēre
III sing.
assūmerētur
I plur.
assūmerēmur
II plur.
assūmeremĭni
III plur.
assūmerentur
PERFETTO
I sing.
assumptus, –a, –um sim
II sing.
assumptus, –a, –um sis
III sing.
assumptus, –a, –um sit
I plur.
assumpti, –ae, –a simus
II plur.
assumpti, –ae, –a sitis
III plur.
assumpti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
assumptus, –a, –um essem
II sing.
assumptus, –a, –um esses
III sing.
assumptus, –a, –um esset
I plur.
assumpti, –ae, –a essemus
II plur.
assumpti, –ae, –a essetis
III plur.
assumpti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
assūmĕre
II plur.
assūmimĭni
FUTURO
II sing.
assūmĭtor
III sing.
assūmĭtor
II plur.
III plur.
assūmuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
assumptus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
assūmi
PERFETTO
Singolare:
assumptus, –a, –um esse
Plurale:
assumpti, –ae, –a esse
FUTURO
assumptum esse
GERUNDIVO
assūmendus, –a, –um
SUPINO
assumptu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:ASSUMOR100}}