assūmor - Diatesi passiva
(assūmo, assūmis, assumpsi, assumptum, assūmĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
assūmor
II sing.
assūmĕris, assūmĕre
III sing.
assūmĭtur
I plur.
assūmĭmur
II plur.
assūmimĭni
III plur.
assūmuntur
IMPERFETTO
I sing.
assūmēbar
II sing.
assūmebāris, assūmebāre
III sing.
assūmebātur
I plur.
assūmebāmur
II plur.
assūmebamĭni
III plur.
assūmebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
assūmar
II sing.
assūmēris, assūmēre
III sing.
assūmētur
I plur.
assūmēmur
II plur.
assūmemĭni
III plur.
assūmentur
PERFETTO
I sing.
assumptus, –a, –um sum
II sing.
assumptus, –a, –um es
III sing.
assumptus, –a, –um est
I plur.
assumpti, –ae, –a sumus
II plur.
assumpti, –ae, –a estis
III plur.
assumpti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
assumptus, –a, –um eram
II sing.
assumptus, –a, –um eras
III sing.
assumptus, –a, –um erat
I plur.
assumpti, –ae, –a eramus
II plur.
assumpti, –ae, –a eratis
III plur.
assumpti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
assumptus, –a, –um ero
II sing.
assumptus, –a, –um eris
III sing.
assumptus, –a, –um erit
I plur.
assumpti, –ae, –a erimus
II plur.
assumpti, –ae, –a eritis
III plur.
assumpti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
assūmar
II sing.
assūmāris, assūmāre
III sing.
assūmātur
I plur.
assūmāmur
II plur.
assūmamĭni
III plur.
assūmantur
IMPERFETTO
I sing.
assūmĕrer
II sing.
assūmerēris, assūmerēre
III sing.
assūmerētur
I plur.
assūmerēmur
II plur.
assūmeremĭni
III plur.
assūmerentur
PERFETTO
I sing.
assumptus, –a, –um sim
II sing.
assumptus, –a, –um sis
III sing.
assumptus, –a, –um sit
I plur.
assumpti, –ae, –a simus
II plur.
assumpti, –ae, –a sitis
III plur.
assumpti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
assumptus, –a, –um essem
II sing.
assumptus, –a, –um esses
III sing.
assumptus, –a, –um esset
I plur.
assumpti, –ae, –a essemus
II plur.
assumpti, –ae, –a essetis
III plur.
assumpti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
assūmĕre
II plur.
assūmimĭni
FUTURO
II sing.
assūmĭtor
III sing.
assūmĭtor
II plur.
–
III plur.
assūmuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
assumptus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
assūmi
PERFETTO
Singolare:
assumptus, –a, –um esse
Plurale:
assumpti, –ae, –a esse
FUTURO
assumptum esse
GERUNDIVO
assūmendus, –a, –um
SUPINO
assumptu
Vedi la forma attiva di questo lemma
assūmor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android