assignor - Diatesi passiva
(assigno, assignas, assignavi, assignatum, assignāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
assignor
II sing.
assignāris, assignāre
III sing.
assignātur
I plur.
assignāmur
II plur.
assignamĭni
III plur.
assignantur
IMPERFETTO
I sing.
assignābar
II sing.
assignabāris, assignabāre
III sing.
assignabātur
I plur.
assignabāmur
II plur.
assignabamĭni
III plur.
assignabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
assignābor
II sing.
assignabĕris, assignabĕre
III sing.
assignabĭtur
I plur.
assignabĭmur
II plur.
assignabimĭni
III plur.
assignabuntur
PERFETTO
I sing.
assignatus, –a, –um sum
II sing.
assignatus, –a, –um es
III sing.
assignatus, –a, –um est
I plur.
assignati, –ae, –a sumus
II plur.
assignati, –ae, –a estis
III plur.
assignati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
assignatus, –a, –um eram
II sing.
assignatus, –a, –um eras
III sing.
assignatus, –a, –um erat
I plur.
assignati, –ae, –a eramus
II plur.
assignati, –ae, –a eratis
III plur.
assignati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
assignatus, –a, –um ero
II sing.
assignatus, –a, –um eris
III sing.
assignatus, –a, –um erit
I plur.
assignati, –ae, –a erimus
II plur.
assignati, –ae, –a eritis
III plur.
assignati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
assigner
II sing.
assignēris, assignēre
III sing.
assignētur
I plur.
assignēmur
II plur.
assignemĭni
III plur.
assignentur
IMPERFETTO
I sing.
assignārer
II sing.
assignarēris, assignarēre
III sing.
assignarētur
I plur.
assignarēmur
II plur.
assignaremĭni
III plur.
assignarentur
PERFETTO
I sing.
assignatus, –a, –um sim
II sing.
assignatus, –a, –um sis
III sing.
assignatus, –a, –um sit
I plur.
assignati, –ae, –a simus
II plur.
assignati, –ae, –a sitis
III plur.
assignati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
assignatus, –a, –um essem
II sing.
assignatus, –a, –um esses
III sing.
assignatus, –a, –um esset
I plur.
assignati, –ae, –a essemus
II plur.
assignati, –ae, –a essetis
III plur.
assignati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
assignāre
II plur.
assignamĭni
FUTURO
II sing.
assignātor
III sing.
assignātor
II plur.
–
III plur.
assignantor
PARTICIPIO
PERFETTO
assignatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
assignāri
PERFETTO
Singolare:
assignatus, –a, –um esse
Plurale:
assignati, –ae, –a esse
FUTURO
assignatum esse
GERUNDIVO
assignandus, –a, –um
SUPINO
assignatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
assignor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android