aspicor - Diatesi attiva
(aspicor, aspicāris, aspicatus sum, aspicāri)verbo transitivo e intransitivo deponente I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
aspicor
II sing.
aspicāris, aspicāre
III sing.
aspicātur
I plur.
aspicāmur
II plur.
aspicamĭni
III plur.
aspicantur
IMPERFETTO
I sing.
aspicābar
II sing.
aspicabāris, aspicabāre
III sing.
aspicabātur
I plur.
aspicabāmur
II plur.
aspicabamĭni
III plur.
aspicabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
aspicābor
II sing.
aspicabĕris, aspicabĕre
III sing.
aspicabĭtur
I plur.
aspicabĭmur
II plur.
aspicabimĭni
III plur.
aspicabuntur
PERFETTO
I sing.
aspicatus, –a, –um sum
II sing.
aspicatus, –a, –um es
III sing.
aspicatus, –a, –um est
I plur.
aspicati, –ae, –a sumus
II plur.
aspicati, –ae, –a estis
III plur.
aspicati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
aspicatus, –a, –um eram
II sing.
aspicatus, –a, –um eras
III sing.
aspicatus, –a, –um erat
I plur.
aspicati, –ae, –a eramus
II plur.
aspicati, –ae, –a eratis
III plur.
aspicati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
aspicatus, –a, –um ero
II sing.
aspicatus, –a, –um eris
III sing.
aspicatus, –a, –um erit
I plur.
aspicati, –ae, –a erimus
II plur.
aspicati, –ae, –a eritis
III plur.
aspicati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
aspicer
II sing.
aspicēris, aspicēre
III sing.
aspicētur
I plur.
aspicēmur
II plur.
aspicemĭni
III plur.
aspicentur
IMPERFETTO
I sing.
aspicārer
II sing.
aspicarēris, aspicarēre
III sing.
aspicarētur
I plur.
aspicarēmur
II plur.
aspicaremĭni
III plur.
aspicarentur
PERFETTO
I sing.
aspicatus, –a, –um sim
II sing.
aspicatus, –a, –um sis
III sing.
aspicatus, –a, –um sit
I plur.
aspicati, –ae, –a simus
II plur.
aspicati, –ae, –a sitis
III plur.
aspicati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
aspicatus, –a, –um essem
II sing.
aspicatus, –a, –um esses
III sing.
aspicatus, –a, –um esset
I plur.
aspicati, –ae, –a essemus
II plur.
aspicati, –ae, –a essetis
III plur.
aspicati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
aspicāre
II plur.
aspicamĭni
FUTURO
II sing.
aspicātor
III sing.
aspicātor
II plur.
–
III plur.
aspicantor
INFINITO
PRESENTE
aspicāri
PERFETTO
Singolare:
aspicatus, –a, –um esse
Plurale:
aspicati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
aspicatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
aspicatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
aspicans, –antis
FUTURO
aspicatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
aspicatum
Passivo:
aspicatu
GERUNDIO
Genitivo:
aspicandi
Dativo:
aspicando
Accusativo:
aspicandum
Ablativo:
aspicando
GERUNDIVO
aspicandus, –a, –um
aspicor v. tr. e intr. dep. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android