aspĕror - Diatesi passiva
(aspĕro, aspĕras, asperavi, asperatum, aspĕrāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
aspĕror
II sing.
aspĕrāris, aspĕrāre
III sing.
aspĕrātur
I plur.
aspĕrāmur
II plur.
aspĕramĭni
III plur.
aspĕrantur
IMPERFETTO
I sing.
aspĕrābar
II sing.
aspĕrabāris, aspĕrabāre
III sing.
aspĕrabātur
I plur.
aspĕrabāmur
II plur.
aspĕrabamĭni
III plur.
aspĕrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
aspĕrābor
II sing.
aspĕrabĕris, aspĕrabĕre
III sing.
aspĕrabĭtur
I plur.
aspĕrabĭmur
II plur.
aspĕrabimĭni
III plur.
aspĕrabuntur
PERFETTO
I sing.
asperatus, –a, –um sum
II sing.
asperatus, –a, –um es
III sing.
asperatus, –a, –um est
I plur.
asperati, –ae, –a sumus
II plur.
asperati, –ae, –a estis
III plur.
asperati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
asperatus, –a, –um eram
II sing.
asperatus, –a, –um eras
III sing.
asperatus, –a, –um erat
I plur.
asperati, –ae, –a eramus
II plur.
asperati, –ae, –a eratis
III plur.
asperati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
asperatus, –a, –um ero
II sing.
asperatus, –a, –um eris
III sing.
asperatus, –a, –um erit
I plur.
asperati, –ae, –a erimus
II plur.
asperati, –ae, –a eritis
III plur.
asperati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
aspĕrer
II sing.
aspĕrēris, aspĕrēre
III sing.
aspĕrētur
I plur.
aspĕrēmur
II plur.
aspĕremĭni
III plur.
aspĕrentur
IMPERFETTO
I sing.
aspĕrārer
II sing.
aspĕrarēris, aspĕrarēre
III sing.
aspĕrarētur
I plur.
aspĕrarēmur
II plur.
aspĕraremĭni
III plur.
aspĕrarentur
PERFETTO
I sing.
asperatus, –a, –um sim
II sing.
asperatus, –a, –um sis
III sing.
asperatus, –a, –um sit
I plur.
asperati, –ae, –a simus
II plur.
asperati, –ae, –a sitis
III plur.
asperati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
asperatus, –a, –um essem
II sing.
asperatus, –a, –um esses
III sing.
asperatus, –a, –um esset
I plur.
asperati, –ae, –a essemus
II plur.
asperati, –ae, –a essetis
III plur.
asperati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
aspĕrāre
II plur.
aspĕramĭni
FUTURO
II sing.
aspĕrātor
III sing.
aspĕrātor
II plur.
–
III plur.
aspĕrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
asperatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
aspĕrāri
PERFETTO
Singolare:
asperatus, –a, –um esse
Plurale:
asperati, –ae, –a esse
FUTURO
asperatum esse
GERUNDIVO
aspĕrandus, –a, –um
SUPINO
asperatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
aspĕror v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android