aspellor - Diatesi passiva
(aspello, aspellis, aspuli, aspulsum, aspellĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
aspellor
II sing.
aspellĕris, aspellĕre
III sing.
aspellĭtur
I plur.
aspellĭmur
II plur.
aspellimĭni
III plur.
aspelluntur
IMPERFETTO
I sing.
aspellēbar
II sing.
aspellebāris, aspellebāre
III sing.
aspellebātur
I plur.
aspellebāmur
II plur.
aspellebamĭni
III plur.
aspellebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
aspellar
II sing.
aspellēris, aspellēre
III sing.
aspellētur
I plur.
aspellēmur
II plur.
aspellemĭni
III plur.
aspellentur
PERFETTO
I sing.
aspulsus, –a, –um sum
II sing.
aspulsus, –a, –um es
III sing.
aspulsus, –a, –um est
I plur.
aspulsi, –ae, –a sumus
II plur.
aspulsi, –ae, –a estis
III plur.
aspulsi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
aspulsus, –a, –um eram
II sing.
aspulsus, –a, –um eras
III sing.
aspulsus, –a, –um erat
I plur.
aspulsi, –ae, –a eramus
II plur.
aspulsi, –ae, –a eratis
III plur.
aspulsi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
aspulsus, –a, –um ero
II sing.
aspulsus, –a, –um eris
III sing.
aspulsus, –a, –um erit
I plur.
aspulsi, –ae, –a erimus
II plur.
aspulsi, –ae, –a eritis
III plur.
aspulsi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
aspellar
II sing.
aspellāris, aspellāre
III sing.
aspellātur
I plur.
aspellāmur
II plur.
aspellamĭni
III plur.
aspellantur
IMPERFETTO
I sing.
aspellĕrer
II sing.
aspellerēris, aspellerēre
III sing.
aspellerētur
I plur.
aspellerēmur
II plur.
aspelleremĭni
III plur.
aspellerentur
PERFETTO
I sing.
aspulsus, –a, –um sim
II sing.
aspulsus, –a, –um sis
III sing.
aspulsus, –a, –um sit
I plur.
aspulsi, –ae, –a simus
II plur.
aspulsi, –ae, –a sitis
III plur.
aspulsi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
aspulsus, –a, –um essem
II sing.
aspulsus, –a, –um esses
III sing.
aspulsus, –a, –um esset
I plur.
aspulsi, –ae, –a essemus
II plur.
aspulsi, –ae, –a essetis
III plur.
aspulsi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
aspellĕre
II plur.
aspellimĭni
FUTURO
II sing.
aspellĭtor
III sing.
aspellĭtor
II plur.
–
III plur.
aspelluntor
PARTICIPIO
PERFETTO
aspulsus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
aspelli
PERFETTO
Singolare:
aspulsus, –a, –um esse
Plurale:
aspulsi, –ae, –a esse
FUTURO
aspulsum esse
GERUNDIVO
aspellendus, –a, –um
SUPINO
aspulsu
Vedi la forma attiva di questo lemma
aspellor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android