aspellor - Diatesi passiva

(aspello, aspellis, aspuli, aspulsum, aspellĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
aspellor
II sing.
aspellĕris, aspellĕre
III sing.
aspellĭtur
I plur.
aspellĭmur
II plur.
aspellimĭni
III plur.
aspelluntur
IMPERFETTO
I sing.
aspellēbar
II sing.
aspellebāris, aspellebāre
III sing.
aspellebātur
I plur.
aspellebāmur
II plur.
aspellebamĭni
III plur.
aspellebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
aspellar
II sing.
aspellēris, aspellēre
III sing.
aspellētur
I plur.
aspellēmur
II plur.
aspellemĭni
III plur.
aspellentur
PERFETTO
I sing.
aspulsus, –a, –um sum
II sing.
aspulsus, –a, –um es
III sing.
aspulsus, –a, –um est
I plur.
aspulsi, –ae, –a sumus
II plur.
aspulsi, –ae, –a estis
III plur.
aspulsi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
aspulsus, –a, –um eram
II sing.
aspulsus, –a, –um eras
III sing.
aspulsus, –a, –um erat
I plur.
aspulsi, –ae, –a eramus
II plur.
aspulsi, –ae, –a eratis
III plur.
aspulsi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
aspulsus, –a, –um ero
II sing.
aspulsus, –a, –um eris
III sing.
aspulsus, –a, –um erit
I plur.
aspulsi, –ae, –a erimus
II plur.
aspulsi, –ae, –a eritis
III plur.
aspulsi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
aspellar
II sing.
aspellāris, aspellāre
III sing.
aspellātur
I plur.
aspellāmur
II plur.
aspellamĭni
III plur.
aspellantur
IMPERFETTO
I sing.
aspellĕrer
II sing.
aspellerēris, aspellerēre
III sing.
aspellerētur
I plur.
aspellerēmur
II plur.
aspelleremĭni
III plur.
aspellerentur
PERFETTO
I sing.
aspulsus, –a, –um sim
II sing.
aspulsus, –a, –um sis
III sing.
aspulsus, –a, –um sit
I plur.
aspulsi, –ae, –a simus
II plur.
aspulsi, –ae, –a sitis
III plur.
aspulsi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
aspulsus, –a, –um essem
II sing.
aspulsus, –a, –um esses
III sing.
aspulsus, –a, –um esset
I plur.
aspulsi, –ae, –a essemus
II plur.
aspulsi, –ae, –a essetis
III plur.
aspulsi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
aspellĕre
II plur.
aspellimĭni
FUTURO
II sing.
aspellĭtor
III sing.
aspellĭtor
II plur.
III plur.
aspelluntor
PARTICIPIO
PERFETTO
aspulsus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
aspelli
PERFETTO
Singolare:
aspulsus, –a, –um esse
Plurale:
aspulsi, –ae, –a esse
FUTURO
aspulsum esse
GERUNDIVO
aspellendus, –a, –um
SUPINO
aspulsu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:ASPELLOR100}}