arvehor - Diatesi passiva
(arveho, arvehis, arvexi, arvectum, arvehĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
arvehor
II sing.
arvehĕris, arvehĕre
III sing.
arvehĭtur
I plur.
arvehĭmur
II plur.
arvehimĭni
III plur.
arvehuntur
IMPERFETTO
I sing.
arvehēbar
II sing.
arvehebāris, arvehebāre
III sing.
arvehebātur
I plur.
arvehebāmur
II plur.
arvehebamĭni
III plur.
arvehebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
arvehar
II sing.
arvehēris, arvehēre
III sing.
arvehētur
I plur.
arvehēmur
II plur.
arvehemĭni
III plur.
arvehentur
PERFETTO
I sing.
arvectus, –a, –um sum
II sing.
arvectus, –a, –um es
III sing.
arvectus, –a, –um est
I plur.
arvecti, –ae, –a sumus
II plur.
arvecti, –ae, –a estis
III plur.
arvecti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
arvectus, –a, –um eram
II sing.
arvectus, –a, –um eras
III sing.
arvectus, –a, –um erat
I plur.
arvecti, –ae, –a eramus
II plur.
arvecti, –ae, –a eratis
III plur.
arvecti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
arvectus, –a, –um ero
II sing.
arvectus, –a, –um eris
III sing.
arvectus, –a, –um erit
I plur.
arvecti, –ae, –a erimus
II plur.
arvecti, –ae, –a eritis
III plur.
arvecti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
arvehar
II sing.
arvehāris, arvehāre
III sing.
arvehātur
I plur.
arvehāmur
II plur.
arvehamĭni
III plur.
arvehantur
IMPERFETTO
I sing.
arvehĕrer
II sing.
arveherēris, arveherēre
III sing.
arveherētur
I plur.
arveherēmur
II plur.
arveheremĭni
III plur.
arveherentur
PERFETTO
I sing.
arvectus, –a, –um sim
II sing.
arvectus, –a, –um sis
III sing.
arvectus, –a, –um sit
I plur.
arvecti, –ae, –a simus
II plur.
arvecti, –ae, –a sitis
III plur.
arvecti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
arvectus, –a, –um essem
II sing.
arvectus, –a, –um esses
III sing.
arvectus, –a, –um esset
I plur.
arvecti, –ae, –a essemus
II plur.
arvecti, –ae, –a essetis
III plur.
arvecti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
arvehĕre
II plur.
arvehimĭni
FUTURO
II sing.
arvehĭtor
III sing.
arvehĭtor
II plur.
–
III plur.
arvehuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
arvectus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
arvehi
PERFETTO
Singolare:
arvectus, –a, –um esse
Plurale:
arvecti, –ae, –a esse
FUTURO
arvectum esse
GERUNDIVO
arvehendus, –a, –um
SUPINO
arvectu
Vedi la forma attiva di questo lemma
arvehor v. tr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android